Plakat w stylu vintage Powieś je wysoko i nisko
Prix régulier €24,99 Prix réduit €21,99
Darmowa dostawa
Nie krępuj się! Nie pozostaje nic ale 20 dostępne egzemplarze!
20 zamówienia w ciągu ostatnich 24 godzin.
Poznaj charyzmatycznego Clinta Eastwooda dzięki temu wspaniałemu plakatowi Pendez-Les Haut Et Court w bajecznym stylu vintage!
- Charakterystyka papieru:
- 🎨 Canvas: światowy standard w zakresie drukowanie i imitujący wygląd „płótna”.
- Domyślnie plakat zawiera 4 cm biała ramka do oprawienia (ramka nie jest dołączona). Jeśli tego nie chcesz, wybierz opcję „bez białej ramki”.
- ✅ Rozmiar: dostępnych kilka opcji. ✅
- Wysoka odporność na promieniowanie UV.
- Jaskrawe kolory maksimum, bez odbić.
- Papier poddane recyklingowi, gwarantujące szacunek dla środowiska.
- Zapakowany plakat ostrożnie i dostarczono w formacie tuba ochronna na całkowita ochrona.
-
DARMOWA STANDARDOWA DOSTAWA.
⚠️ Ramka nie jest dołączona. ⚠️
Opis tego plakatu Powieś ich wysoko
Hang 'Em High and Short to amerykański rewizjonistyczny western z 1968 roku w reżyserii Teda Posta, według scenariusza Leonarda Freemana i Mela Goldberga. W rolach głównych Clint Eastwood wciela się w Jeda Coopera, niewinnego człowieka, który przeżywa lincz; Inger Stevens jako pomagająca mu wdowa; Ed Begley jako przywódca gangu, który zlinczował Coopera; oraz Pat Hingle jako sędzia federalny, który zatrudnia go jako wicemarszałka.
Hang 'Em High and Short to pierwsza produkcja The Malpaso Company, firmy producenckiej Eastwooda.
Hingle gra fikcyjnego sędziego, który przypomina sędziego Isaaca Parkera, zwanego „wiszącym sędzią” ze względu na dużą liczbę mężczyzn, których skazywał na egzekucję, gdy był sędzią okręgowym Federalnego Sądu Okręgowego w zachodnim Arkansas pod koniec XIX wieku.
Film przedstawia także niebezpieczeństwa związane ze pełnieniem funkcji wicemarszałka w tamtych czasach, ponieważ wielu marszałków federalnych zginęło pod dowództwem Parkera. Fikcyjny Fort Grant, baza operacyjna tej siedziby sędziego okręgowego, jest także odzwierciedleniem faktycznego Fort Smith w Arkansas, gdzie mieścił się gmach sądu sędziego Parkera.
W 1889 roku na terytorium Oklahomy Jed Cooper, emerytowany stróż prawa, jest otoczony przez grupę dziewięciu mężczyzn: kapitana Wilsona, Reno, Millera, Jenkinsa, Stone'a, Maddowa, Tommy'ego, Loomisa i Charliego Blackfoota. Żądają pokwitowania za bydło, którym jeździ Cooper. Sprzedawca bydła to złodziej, który zabił hodowcę. Cooper wyjaśnia, że nic nie wiedział o morderstwie, ale tylko Jenkins wyraża wątpliwości co do swojej winy. Po tym, jak Reno bierze konia i siodło Coopera, a Miller jego portfel, mężczyźni wieszają go na drzewie i wychodzą.
Wkrótce potem marszałek Dave Bliss ratuje na wpół martwego Coopera i zabiera go do Fort Grant, gdzie sędzia terytorialny Adam Fenton stwierdza, że Cooper jest niewinny, uwalnia go i ostrzega, aby nie szukał zemsty. Alternatywnie Fenton oferuje Cooperowi pracę jako marszałek. Cooper zgadza się, a Fenton ostrzega go, aby nie zabijał linczerów, ale aby wymierzył im sprawiedliwość.
Podczas odbierania więźnia Cooper widzi jego konia i siodło przed lokalnym salonem. Znajduje Reno w środku i próbuje go aresztować, ale Reno strzela do niego, zmuszając Coopera do zastrzelenia go. Jenkins, dowiadując się o śmierci Reno z rąk marszałka z wiszącą blizną, poddaje się i podaje nazwiska pozostałych członków grupy. Cooper znajduje Stone'a w mieście Red Creek, aresztuje go i osadza w więzieniu przez miejscowego szeryfa Raya Calhouna. Większość mężczyzn, których szuka Cooper, to szanowani obywatele Red Creek, ale Calhoun honoruje nakazy aresztowania Coopera.
W drodze do aresztowania pozostałych mężczyzn Cooper i Calhoun odkrywają morderstwo dwóch mężczyzn i kradzież ich stada. Cooper tworzy własną grupę, aby ścigać skradzione stado i odkrywa, że złodziejami są Miller i dwaj nastoletni bracia, Ben i Billy Joe. Ratuje złodziei przed zlinczowaniem, a następnie zabiera ich samotnie do Fort Grant, gdy grupa go porzuca. Uwalnia Bena i Billy'ego Joe z więzów po tym, jak twierdzą, że Miller sam popełnił morderstwa. Miller atakuje Coopera po zerwaniu własnych więzów, ale Cooper go pokonuje.
Fenton skazuje trzech złodziei bydła na powieszenie, pomimo obrony nastolatków przez Coopera. Fenton upiera się, że społeczeństwo ucieknie się do linczu, jeśli zobaczy, że złodzieje bydła pozostaną bezkarni, zagrażając w ten sposób staraniom Oklahomy o państwowość. Jakiś czas później Calhoun przybywa do Fort Grant i oferuje Cooperowi zapłatę za utracone bydło pieniędzmi od kapitana Wilsona i innych linczerów. Cooper wyjaśnia, że dopóki żyją, nadal zamierza ich powstrzymać. Po odrzuceniu łapówki Blackfeet i Maddow uciekają, podczas gdy Tommy i Loomis pozostają lojalni wobec Wilsona i zgadzają się pomóc mu zabić Coopera.
Podczas publicznego powieszenia Millera, braci i trzech innych mężczyzn lincze zaatakowali Coopera w burdelu, poważnie go raniąc. Cooper przeżywa i powoli przywraca go do zdrowia wdowa Rachel Warren. Rachel wyjawia, że szuka bandytów, którzy zabili jej męża i ją zgwałcili. Ona i Cooper rozpoczynają romans; mówi jej, że może nigdy nie znaleźć swoich gwałcicieli. Cooper próbuje zrezygnować, ale sędzia Fenton podaje mu lokalizację rancza Wilsona, gdzie ukrywają się Wilson, Tommy i Loomis.
Cooper przeżywa kolejną zasadzkę, wbija Loomisa na śmierć, strzela do Tommy'ego i prawie zatrzymuje Wilsona, zanim popełnia samobójstwo. Po powrocie do Fort Grant Cooper oddaje gwiazdę marszałkowską i prosi Fentona o podpisanie ułaskawienia dla Jenkinsa, który jest zarówno skruszony, jak i poważnie chory. Obaj mężczyźni debatują nad zaletami sprawiedliwości terytorialnej; Fenton upiera się, że robi wszystko, co w jego mocy, przeklinając fakt, że jego sąd jako jedyny na terytorium ma niewiele środków dla powodów i że jeśli Cooper się z nim nie zgodzi, najlepszą rzeczą, jaką może zrobić, jest pomóc Oklahomie stać się państwa (a tym samym uzyskania odpowiednich sądów) poprzez dalsze pełnienie funkcji marszałka. Cooper odbiera swoją gwiazdę w zamian za uwolnienie Jenkinsa. Następnie Fenton wydaje Cooperowi nowe nakazy aresztowania Blackfoota i Maddowa, mówiąc mu, że „prawo nadal ich chce”.
