Plakat w stylu vintage Wielka iluzja
Prix régulier €24,99 Prix réduit €21,99
Darmowa dostawa
Nie krępuj się! Nie pozostaje nic ale 20 dostępne egzemplarze!
20 zamówienia w ciągu ostatnich 24 godzin.
Odkryj na nowo tego klasyka francuskiego kina z Jeanem Gabinem w roli głównej dzięki temu wspaniałemu plakatowi La Grande Illusion!
- Charakterystyka papieru:
- 🎨 Canvas: światowy standard w zakresie drukowanie i imitujący wygląd „płótna”.
- Domyślnie plakat zawiera 4 cm biała ramka do oprawienia (ramka nie jest dołączona). Jeśli tego nie chcesz, wybierz opcję „bez białej ramki”.
- ✅ Rozmiar: dostępnych kilka opcji. ✅
- Wysoka odporność na promieniowanie UV.
- Jaskrawe kolory maksimum, bez odbić.
- Papier poddane recyklingowi, gwarantujące szacunek dla środowiska.
- Zapakowany plakat ostrożnie i dostarczono w formacie tuba ochronna na całkowita ochrona.
-
DARMOWA STANDARDOWA DOSTAWA.
⚠️ Ramka nie jest dołączona. ⚠️
Opis plakatu Wielka iluzja
La Grande Illusion to francuski film wojenny z 1937 roku w reżyserii Jeana Renoira, który napisał scenariusz wspólnie z Charlesem Spaakiem. Fabuła dotyczy stosunków klasowych pomiędzy małą grupą francuskich oficerów, którzy podczas I wojny światowej są jeńcami wojennymi i planują ucieczkę. Tytuł filmu zaczerpnięty jest z pracy The Great Illusion z 1909 roku autorstwa brytyjskiego dziennikarza Normana Angella, który argumentował, że wojna jest daremna ze względu na wspólne interesy gospodarcze wszystkich narodów europejskich. Perspektywa filmu jest hojnie humanistyczna ze względu na bohaterów różnych narodowości.
La Grande Illusion uznawana jest przez krytyków i historyków kina za jedno z arcydzieł kina francuskiego i jeden z najwspanialszych filmów, jakie kiedykolwiek powstały. Orson Welles nazwał Wielką iluzję jednym z dwóch filmów, które zabrał ze sobą „na arkę”. W 1958 r. film zajął 5. miejsce na prestiżowej liście Brukseli 12 na Wystawie Światowej w 1958 r. W 1995 r. w Watykanie. umieścił Wielką Iluzję na swojej liście 45 „wielkich filmów” w kategorii „Sztuka”. Magazyn Empire umieścił go na 35. miejscu na liście „100 najlepszych filmów kina światowego” w 2010 roku.
Podczas pierwszej wojny światowej dwóch francuskich lotników, arystokratyczny kapitan de Boëldieu i robotnik porucznik Maréchal, wyruszyło w poszukiwaniu niewyraźnego miejsca na zdjęciach zwiadowczych. Zostają zestrzeleni przez niemieckiego asa latającego i arystokratę Rittmeistera von Rauffensteina i obaj zostają wzięci do niewoli przez Cesarską Armię Niemiecką. Po powrocie na lotnisko von Rauffenstein wysłał podwładnego, aby sprawdził, czy lotnicy są oficerami i jeśli tak, zaprosił ich na lunch. Podczas posiłku Rauffenstein i Boëldieu odkrywają, że mają wspólnych znajomych, co ilustruje zażyłość, a nawet solidarność, jaka istnieje pomiędzy klasami wyższymi ponad granicami państw.
Boëldieu i Maréchal zostają następnie zabrani do obozu jenieckiego, gdzie spotykają barwną grupę francuskich jeńców i urządzają przedstawienie w stylu wodewilu tuż po zajęciu fortu Douaumont przez Niemców podczas epickiej bitwy pod Verdun . W trakcie przedstawienia dowiadujemy się, że fort odbili Francuzi. Maréchal przerywa przedstawienie, a francuscy więźniowie spontanicznie rozpoczynają „Marsyliankę”. Po tej przerwie Maréchal zostaje umieszczony w izolatce, gdzie okrutnie cierpi z powodu braku kontaktu z ludźmi i głodu; podczas jego uwięzienia fort ponownie przechodzi z rąk do rąk. Boëldieu i Maréchal pomagają także współwięźniom w dokończeniu kopania tunelu ewakuacyjnego. Jednak tuż przed jego zakończeniem wszyscy zostają przeniesieni do innych obozów. Ze względu na barierę językową Maréchal nie jest w stanie przedstawić tunelu przybywającemu brytyjskiemu więźniowi.
Boëldieu i Maréchal są przenoszeni z obozu do obozu, aż w końcu docierają do Wintersborn, górskiej fortecy więziennej dowodzonej przez Rauffensteina, który został tak ciężko ranny w walce, że, ku jego żalowi, wysłano go daleko od frontu. Rauffenstein mówi im, że Wintersborn jest bezpieczny i nie grozi mu ucieczka.
W Wintersborn para znajduje kolejnego więźnia, Rosenthala, z pierwszego obozu. Rosenthal to zamożny francuski Żyd, naturalizowany Francuz, który hojnie dzieli się otrzymywanymi paczkami żywnościowymi. Po uważnej obserwacji reakcji niemieckich strażników w sytuacji awaryjnej Boëldieu wpada na pewien pomysł. Zgłasza się na ochotnika do odwrócenia uwagi strażników na kilka minut niezbędnych do ucieczki Maréchala i Rosenthala. Po agitacji zorganizowanej przez więźniów straże otrzymują rozkaz zebrania ich na dziedzińcu twierdzy. Podczas rozmowy odkrywamy, że Boëldieu jest nieobecny. Daje się poznać na wysokościach twierdzy, prowadząc w pościg niemieckich strażników. Maréchal i Rosenthal wykorzystują to, opuszczają się z okna za pomocą domowej roboty liny i uciekają.
Rauffenstein uniemożliwia strażnikom zastrzelenie Boëldieu i błaga przyjaciela, aby się poddał. Boëldieu odmawia, a Rauffenstein niechętnie strzela do niego z pistoletu, celując w nogi, ale śmiertelnie uderzając go w brzuch. Boëldieu, pod opieką w ostatnich chwilach jego pogrążonego w żałobie Rauffensteina, ubolewa nad tym, że wojna niszczy cel szlachty i jej użyteczność dla kultury francuskiej i niemieckiej. Wyraża współczucie dla von Rauffensteina, który będzie musiał znaleźć nowy cel w powojennym świecie.
Maréchal i Rosenthal przemierzają niemieckie tereny wiejskie, próbując dotrzeć do neutralnej Szwajcarii. Rosenthal kontuzjuje stopę, spowalniając Maréchala. Kłócą się i rozdzielają, ale Maréchal wraca, aby pomóc swojemu towarzyszowi. Znajdują schronienie w skromnym gospodarstwie Niemki Elsy, która straciła w Verdun męża i trzech braci w bitwach, które z cichą ironią określa jako „nasze największe zwycięstwa”. Chroni ich i nie zdradza, gdy przechodzi patrol wojskowy. Ona i Maréchal zakochują się, mimo że nie mówią sobie nawzajem językami, ale on i Rosenthal ostatecznie odchodzą z poczucia obowiązku, gdy Rosenthal wraca do zdrowia po kontuzji. Maréchal oświadcza, że jeśli przeżyje wojnę, wróci do Elsy i jej córeczki Lotte.
Niemiecki patrol zauważa dwóch uciekinierów przekraczających zaśnieżoną dolinę. Oddali kilka strzałów, ale ich dowódca nakazał im się zatrzymać, twierdząc, że obaj mężczyźni przedostali się do Szwajcarii.
