Plakat w stylu vintage
Zdmuchnij
Prix régulier
€24,99
Prix réduit
€21,99
Darmowa dostawa
Nie krępuj się! Nie pozostaje nic ale 20 dostępne egzemplarze!
20 zamówienia w ciągu ostatnich 24 godzin.
Dzięki temu plakatowi Blow Out zanurz się w ekscytującym świecie Blow Out, kultowego filmu Briana de Palmy. Ten ekskluzywny plakat daje przedsmak tego ekscytującego i emocjonalnego thrillera, który będzie trzymał Cię w napięciu od początku do końca. Odkryj silne emocje tego arcydzieła kinematografii, pomiędzy napięciem, suspensem i intrygą, dzięki wirtuozowskiej inscenizacji i niezwykłej interpretacji Johna Travolty i Nancy Allen. Zamów plakat już teraz, aby jeszcze raz przeżyć niezapomniane wrażenia z Blow Out.
- Charakterystyka papieru:
- 🎨 Canvas: światowy standard w zakresie drukowanie i imitujący wygląd „malowania na płótnie”.
- Domyślnie plakat zawiera 4 cm biała ramka do oprawienia (ramka nie jest dołączona). Jeśli tego nie chcesz, wybierz opcję „bez białej ramki”.
- ✅ Rozmiar: dostępnych kilka opcji. ✅
- Wysoka odporność na promieniowanie UV.
- Jaskrawe kolory maksimum, bez odbić.
- Papier poddane recyklingowi, gwarantujące szacunek dla środowiska.
- Zapakowany plakat ostrożnie i dostarczono w formacie tuba ochronna na całkowita ochrona.
-
DARMOWA STANDARDOWA DOSTAWA.
⚠️ Ramka nie jest dołączona. ⚠️
Opis tego plakatu z rozdmuchem
Blow Out to amerykański thriller w stylu neo-noir z 1981 roku, napisany i wyreżyserowany przez Briana De Palmę. W filmie występuje John Travolta w roli Jacka Terry'ego, technika efektów dźwiękowych do filmów z Filadelfii, który nagrywając dźwięki do niskobudżetowego slashera, nieświadomie rejestruje dźwiękowe dowody zabójstwa obiecującego prezydenta. Nancy Allen gra Sally Bedinę, młodą kobietę uwikłaną w przestępstwo. W obsadzie drugoplanowej znaleźli się John Lithgow i Dennis Franz. Hasło reklamowe filmu brzmiał: „Morderstwo ma swój własny dźwięk”.
Film, bezpośrednio oparty na filmie Powiększenie z 1966 roku Michelangelo Antonioniego, zastępuje medium fotografii medium zapisu dźwięku. Pomysł na Blow Out przyszedł do De Palmy podczas pracy nad thrillerem Dressed to Kill (1980). Film kręcono późną jesienią i zimą 1980 roku w różnych lokalizacjach w Filadelfii przy stosunkowo dużym budżecie wynoszącym 18 milionów dolarów.
Blow Out cieszył się minimalnym zainteresowaniem opinii publicznej w momencie premiery, pomimo przeważnie pozytywnego odbioru krytycznego. Główne role Travolty i Allena, reżyseria De Palmy i styl wizualny zostały uznane za mocne strony filmu. Krytycy dostrzegli także stylistyczne i narracyjne nawiązanie do twórczości Alfreda Hitchcocka, którego podziwia De Palma, oraz filmów giallo. W ciągu lat od premiery kinowej zyskał status filmu kultowego i otrzymał informację prasową od Criterion Collection, firmy specjalizującej się w „ważnych filmach klasycznych i współczesnych”, która ożywiła zainteresowanie opinii publicznej filmem. Quentin Tarantino wychwala De Palmę jako „największego reżysera swojego pokolenia” i wymienia Blow Out jako jeden ze swoich trzech ulubionych filmów, które zabrałby na bezludną wyspę.
Podczas postprodukcji koedukacyjnego, niskobudżetowego slashera Frenzy, technik dźwięku z Filadelfii Jack Terry (Travolta) zostaje poproszony przez swojego producenta Sama o uzyskanie bardziej realistycznego krzyku i lepszych efektów dętych. Nagrywając potencjalne efekty dźwiękowe w lokalnym parku, widzi, jak strażnik samochodowy zjeżdża z drogi i nurkuje w pobliskim strumieniu. Kierowca zostaje zabity, ale Jackowi udaje się uratować młodą kobietę o imieniu Sally Bedina (Allen) i towarzyszy jej w szpitalu. Tam detektyw przesłuchuje Jacka w sprawie wypadku, a Jack prosi Sally o drinka. Dowiaduje się, że samochodem kierował gubernator George McRyan, a Sally była jego eskortą. Współpracownicy McRyana próbują ukryć zaangażowanie Sally i przekonać Jacka, aby przemycił ją ze szpitala.
Jack słucha nagranej przez siebie taśmy audio z wypadku, na której wyraźnie słyszy strzał tuż przed wybuchem opony, który spowodował wypadek, podejrzewając, że wypadek był w rzeczywistości zabójstwem. Z doniesień prasowych dowiaduje się, że najwyraźniej przez przypadek Manny Karp (Franz) również był tej nocy w parku i sfilmował wypadek kamerą filmową. Kiedy Karp sprzedaje zdjęcia ze swojego filmu lokalnemu tabloidowi, Jack składa je w szorstki film, synchronizuje z nagranym dźwiękiem i znajduje widoczny błysk i dym z wystrzelonej broni. Chociaż początkowo niechętnie, Sally ostatecznie zgadza się współpracować z Jackiem, aby prywatnie zbadać incydent. Kiedy wychodzą na drinka, Jack wyjawia, jak porzucił swoją poprzednią karierę zawodową, pracując w rządowej komisji mającej na celu wykorzenienie korupcji w policji po operacji podsłuchowej, w której brał udział, w wyniku której zginął tajny policjant imieniem Freddie Corso.
Bez wiedzy Jacka Sally i Karp często uczestniczyli w szantażu i zostali zatrudnieni w ramach większego spisku przeciwko kandydatowi na prezydenta McRyanowi. Rywalizujący kandydat zatrudnił Burke’a (Lithgow), aby związał McRyana z prostytutką, zrobił im niepochlebne zdjęcia i opublikował je, aby McRyan wycofał się z wyścigu. Jednak Burke zdecydował się zmienić plan, przestrzeliwując oponę samochodu McRyana, powodując w ten sposób wypadek. Kiedy na miejsce przybędą władze, aby odnaleźć McRyana i Sally, Karp będzie tam, aby sfilmować całe zajście. Po spartaczeniu ukrywania Sally poprzez zamordowanie sobowtóra, Burke morduje dwie inne sobowtórki za pomocą drutu fortepianowego i za śmierć obwinia seryjnego mordercę, „Dusiciela Dzwonu Wolności”, aby mógł zatuszować sprawę, gdy Sally zostanie pomyślnie zamordowana.
Aby pomóc Jackowi w dochodzeniu w sprawie morderstwa McRyana, Sally kradnie film Karpa, który zsynchronizowany z dźwiękiem Jacka wyraźnie ukazuje wystrzał, który przyspieszył erupcję. Mimo to nikt nie wierzy w historię Jacka, a pozornie powszechny spisek natychmiast ucisza każdy jego ruch. Lokalny gospodarz talk-show Frank Donahue (Curt May) prosi o wywiad z Jackiem na antenie i wydanie jego taśm, na co Jack ostatecznie się zgadza. Burke śledzi rozwój wydarzeń poprzez podsłuch w telefonie Jacka, dzwoni do Sally jako Donahue i prosi ją, aby spotkała się z nim na stacji kolejowej z taśmami. Kiedy Sally mówi Jackowi o telefonie Donahue, ten nabiera podejrzeń. Kopiuje taśmy audio, ale film może skopiować dopiero przed spotkaniem Sally.
Podążając za zdalnie połączoną Sally, Jack jest zaniepokojony, gdy zauważa, że jego rzekomym kontaktem jest w rzeczywistości Burke. Jack natychmiast zdając sobie sprawę, że jest w niebezpieczeństwie, próbuje ją ostrzec, ale Sally i Burke wymykają się poza zasięg i biorą udział w paradzie. Jack ręcznie pędzi przez miasto, próbując odeprzeć ich i uratować Sally, ale rozbija swojego Jeepa i zostaje nieprzytomny. Zanim się obudzi, Burke odebrał film od Sally i wrzucił go do rzeki. Następnie zabiera Sally na dach i atakuje ją. Jack, wciąż słuchając słuchawek, zauważa ich. Zaskakuje Burke'a i udaje mu się zadźgać go własną bronią, ale jest już za późno: już udusił Sally. Zdruzgotany Jack bierze jej martwe ciało w ramiona.
Śmierć Burke'a w połączeniu ze stratą filmu zamyka nierozstrzygnięty koniec. Same taśmy audio Jacka nie wystarczą, aby udowodnić strzelaninę, a tuszowanie zakończyło się sukcesem. Jack zaczyna wielokrotnie słuchać nagrania głosu Sally i popada w obsesję na jego punkcie. W ostatniej scenie wrócił do montażowni i użył śmiercionośnego krzyku Sally w slasherze. Zachwycony, że Jack znalazł idealny krzyk, Sam odtwarza go kilka razy, zmuszając Jacka do zakrycia uszu.
