Na podstawie powieści Johna Steibecka plakat na wschód od Edenu z legendarnym Jamesem Deansem upiększy Twoje wnętrze, nadając mu charakter retro.
- Charakterystyka papieru:
- 🎨 Canvas: światowy standard w zakresie drukowanie i imitujący wygląd „płótna”.
- Domyślnie plakat zawiera 4 cm biała ramka do oprawienia (ramka nie jest dołączona). Jeśli tego nie chcesz, wybierz opcję „bez białej ramki”.
- ✅ Rozmiar: dostępnych kilka opcji. ✅
- Wysoka odporność na promieniowanie UV.
- Jaskrawe kolory maksimum, bez odbić.
- Papier poddane recyklingowi, gwarantujące szacunek dla środowiska.
- Zapakowany plakat ostrożnie i dostarczono w formacie tuba ochronnado całkowita ochrona.
-
DARMOWA STANDARDOWA DOSTAWA.
⚠️ Ramka nie jest dołączona. ⚠️
Opis plakatu Na wschód od Edenu
Na wschód od Edenu to dramat z 1955 roku w reżyserii Elii Kazan, luźno inspirowany czwartą i ostatnią częścią powieści o tym samym imieniu napisał John Steinbeck w 1952 roku. Film opowiada historię zbuntowanego młodego mężczyzny, który w poszukiwaniu własnej tożsamości rywalizuje o uczucia głęboko religijnego ojca z ulubieńcem brata, podejmując tym samym historię Kaina i Abla.
W filmie występują Julie Harris, James Dean (w swojej pierwszej głównej roli na ekranie) i Raymond Massey. W rolach głównych występują także Burl Ives, Richard Davalos i Jo Van Fleet (również w jej pierwszej roli ekranowej), a zaadaptował go Paul Osborn.
Chociaż akcja rozgrywa się na początku XX wieku w Monterey w Kalifornii, wiele filmu kręcono w Mendocino w Kalifornii. Niektóre sceny kręcono w dolinie Salinas.
Z trzech filmów, w których występuje James Dean, ten jest jedynym, który powstał za jego życia i jedynym, który Dean osobiście widział w całości.
p>
Film, obok innych filmów Deana: Buntownik bez powodu i Gigant, został uznany przez Amerykański Instytut Filmowy za jeden z 400 najlepszych amerykańskich filmów wszechczasów. W 2016 roku film został zakwalifikowany do konserwacji w Stanach Zjednoczonych Krajowego Rejestru Filmów Stanów Zjednoczonych prowadzonego przez Bibliotekę Kongresu, ponieważ ma „znaczenie kulturowe, historyczne lub estetyczne”.