Plakat w stylu vintage
Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków (1937)
Prix régulier
€24,99
Prix réduit
€21,99
Darmowa dostawa
Nie krępuj się! Nie pozostaje nic ale 20 dostępne egzemplarze!
20 zamówienia w ciągu ostatnich 24 godzin.
Ten plakat Królewny Śnieżki z 1937 roku służył jako grafika reklamowa jednego z największych osiągnięć Walta Disneya i będzie idealnie pasować do Twojego wystroju!
- Charakterystyka papieru:
- 🎨 Canvas: światowy standard w zakresie drukowanie i imitujący wygląd „płótna”.
- Domyślnie plakat zawiera 4 cm biała ramka do oprawienia (ramka nie jest dołączona). Jeśli tego nie chcesz, wybierz opcję „bez białej ramki”.
- ✅ Rozmiar: dostępnych kilka opcji. ✅
- Wysoka odporność na promieniowanie UV.
- Jaskrawe kolory maksimum, bez odbić.
- Papier poddane recyklingowi, gwarantujące szacunek dla środowiska.
- Zapakowany plakat ostrożnie i dostarczono w formacie tuba ochronna na całkowita ochrona.
-
DARMOWA STANDARDOWA DOSTAWA.
⚠️ Ramka nie jest dołączona. ⚠️
Opis tego plakatu Królewny Śnieżki z 1937 roku
Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków to animowany film muzyczny z 1937 roku wyprodukowany przez Walt Disney Productions i dystrybuowany przez RKO Radio Pictures. Oparta na niemieckiej baśni braci Grimm z 1812 roku, jest to pierwszy tradycyjnie animowany film fabularny i pierwszy pełnometrażowy animowany film Disneya. Opowieść została zaadaptowana przez twórców scenorysów Dorothy Ann Blank, Richarda Creedona, Merrill De Maris, Otto Englandera, Earla Hurda, Dicka Rickarda, Teda Searsa i Webba Smitha. David Hand był reżyserem nadzorującym, a różne sekwencje filmu wyreżyserowali William Cottrell, Wilfred Jackson, Larry Morey, Perce Pearce i Ben Sharpsteen.
Śnieżka miała premierę w Carthay Circle Theatre w Los Angeles w Kalifornii 21 grudnia 1937 roku. Był to sukces krytyczny i komercyjny, który w czasie premiery zarobił na całym świecie ponad 8 milionów dolarów (przy budżecie wynoszącym 1,5 miliona dolarów). przez krótki czas był rekordzistą w kategorii najbardziej dochodowego filmu dźwiękowego tamtej epoki. Popularność filmu sprawiła, że był wielokrotnie emitowany w kinach, aż do premiery na kasetach wideo w latach 90. Po uwzględnieniu inflacji znajduje się w pierwszej dziesiątce filmów kasowych w Ameryce Północnej i jest najbardziej dochodowym filmem animowanym film. Na całym świecie jej zyski skorygowane o inflację zajmują pierwsze miejsca na liście filmów animowanych.
Królewna Śnieżka była nominowana do Oscara w kategorii najlepszy musical w 1938 roku, a rok później producent Walt Disney otrzymał za ten film honorową nagrodę Akademii. Nagroda ta była wyjątkowa, gdyż składała się z jednej pełnowymiarowej statuetki i siedmiu miniaturowych statuetek. Zostały one podarowane Disneyowi przez Shirley Temple.
W 1989 roku Biblioteka Kongresu Stanów Zjednoczonych uznała film za „ważny kulturowo, historycznie lub estetycznie” i umieściła go jako jeden z pierwszych 25 filmów, które mają zostać umieszczone w Krajowym Rejestrze Filmów. Amerykański Instytut Filmowy umieścił go na liście 100 najlepszych filmów amerykańskich, a w 2008 roku uznał go za najlepszy amerykański film animowany wszechczasów. Adaptacja baśni Disneya wywarła znaczący wpływ na kulturę, czego efektem były popularne atrakcje w parkach rozrywki, gra wideo i musical na Broadwayu.
Królewna Śnieżka to księżniczka mieszkająca ze swoją macochą, próżną królową. W obawie, że młoda dziewczyna jest piękniejsza od niej, Królowa zmusza Śnieżkę do pracy w charakterze pokojówki i codziennie zadaje jej Magiczne Lustro „kto jest ze wszystkich najpiękniejsze”. Od lat lustro zawsze odpowiada, że to Królowa, co jej się podoba.
Pewnego dnia magiczne lustro informuje królową, że Królewna Śnieżka jest teraz „najpiękniejsza”. Tego samego dnia Królewna Śnieżka spotyka i zakochuje się w księciu, który usłyszał jej śpiew. Zazdrosna królowa nakazuje swojemu myśliwemu zabrać Śnieżkę do lasu, zabić ją i przynieść jej serce w szkatułce z biżuterią. Jednak myśliwy nie może zmusić się do zabicia Królewny Śnieżki. Błaga ją, aby mu wybaczyła i wyjawia, że królowa chce jego śmierci. Następnie zachęca ją, aby uciekła do lasu i nigdy nie wracała.
Zagubiona i przerażona księżniczka zaprzyjaźnia się z leśnymi stworzeniami, które prowadzą ją do chaty głęboko w lesie. Znajdując siedem małych krzeseł w jadalni domku, Królewna Śnieżka zakłada, że w domku jest brudny dom siedmiorga osieroconych dzieci. Z pomocą zwierząt zaczyna sprzątać dom i przygotowywać posiłek.
Chata jest własnością siedmiu dorosłych krasnoludów o imieniu Doc, Grumpy, Merry, Sleepy, Shy, Sneezy i Dopey, którzy pracują w pobliskiej kopalni. Po powrocie do domu z przerażeniem zauważają, że ich domek jest czysty i podejrzewają, że wtargnął do nich intruz. Krasnoludy znajdują na górze Śnieżkę śpiącą na trzech ich łóżkach. Królewna Śnieżka budzi się i widzi krasnoludki przy swoim łóżku. Przedstawia się, a wszystkie krasnoludy witają ją w swoim domu, po tym, jak oferuje im sprzątanie i gotowanie. Królewna Śnieżka prowadzi dom dla krasnoludków, które w ciągu dnia szukają klejnotów, a nocą wszyscy śpiewają, grają muzykę i tańczą.
Tymczasem lustro pokazuje, że Królewna Śnieżka wciąż żyje i jest z krasnoludkami. Królowa tworzy zatrute jabłko, które pogrąża każdego, kto je zje, w „śpiącą śmierć”. Dowiaduje się, że klątwę można przełamać „pierwszym pocałunkiem miłości”, ale jest pewna, że zanim to nastąpi, Królewna Śnieżka zostanie pogrzebana żywcem. Używając eliksiru, aby przebrać się za starą wiedźmę, królowa udaje się do chaty pod nieobecność krasnoludów. Zwierzęta ją atakują, ale Królewna Śnieżka jej broni. Nie mogąc ostrzec Królewny Śnieżki, zwierzęta pędzą na poszukiwanie krasnoludków. Udając, że jabłko ma magiczną moc i spełnia życzenia, Królowa namawia Śnieżkę, by ugryzła jabłko. Gdy Królewna Śnieżka zasypia, Królowa ogłasza, że jest teraz najpiękniejszą w kraju.
Krasnoludy wracają ze zwierzętami w chwili, gdy królowa opuszcza chatę. Gonią ją i zatrzymują na klifie. Próbuje przetoczyć po nich kamień, ale piorun uderza w klif, zanim zdąży to zrobić, i spada, umierając.
W swojej chatce krasnoludy odkrywają, że Królewnę Śnieżkę trzyma w śmiertelnym śnie za pomocą trucizny. Nie chcąc jej pochować poza zasięgiem wzroku, umieszczają ją w szklanej trumnie obszytej złotem na polanie w lesie. Razem ze stworzeniami z lasu czuwają nad nią.
Rok później książę dowiaduje się, że śpi wiecznie i odwiedza jej trumnę. Zasmucony jej pozorną śmiercią, całuje ją, co łamie zaklęcie i budzi ją. Krasnoludy i zwierzęta cieszą się, gdy książę zabiera Królewnę Śnieżkę do swojego zamku.
