Plakat w stylu vintage
Niewidzialny człowiek
Prix régulier
€24,99
Prix réduit
€21,99
Darmowa dostawa
Nie krępuj się! Nie pozostaje nic ale 20 dostępne egzemplarze!
20 zamówienia w ciągu ostatnich 24 godzin.
Zanurz się w ekscytującym thrillerze dzięki plakatowi Niewidzialny człowiek. Intrygujący plakat do filmu, który przyprawi Cię o dreszcze. Śledź wciągającą historię kobiety prześladowanej przez swojego brutalnego byłego, który stał się niewidzialny.
- Charakterystyka papieru:
- 🎨 Canvas: światowy standard w zakresie drukowanie i imitujący wygląd „płótna”.
- Domyślnie plakat zawiera 4 cm biała ramka do oprawienia (ramka nie jest dołączona). Jeśli tego nie chcesz, wybierz opcję „bez białej ramki”.
- ✅ Rozmiar: dostępnych kilka opcji. ✅
- Wysoka odporność na promieniowanie UV.
- Jaskrawe kolory maksimum, bez odbić.
- Papier poddane recyklingowi, gwarantujące szacunek dla środowiska.
- Zapakowany plakat ostrożnie i dostarczono w formacie tuba ochronna na całkowita ochrona.
-
DARMOWA STANDARDOWA DOSTAWA.
⚠️ Ramka nie jest dołączona. ⚠️
Opis plakatu: Niewidzialny człowiek
Niewidzialny człowiek to amerykański horror science fiction z 1933 roku w reżyserii Jamesa Whale'a na podstawie powieści H. G. Wellsa The Invisible Man z 1897 roku, wyprodukowanej przez Universal Pictures, z Glorią Stuart, Claude'em Rainsem i Williamem Harriganem w rolach głównych. W filmie występuje niejaki doktor Jack Griffin (Deszcze), zabandażowany, z oczami zasłoniętymi ciemnymi okularami, będący efektem tajnego eksperymentu, dzięki któremu staje się niewidzialny, który pobiera emeryturę w wiosce Iping. Nigdy nie opuszczając mieszkania, nieznajomy żąda, aby personel zostawił go w całkowitym spokoju, dopóki gospodyni nie odkryje, że jest niewidzialny. Griffin wraca do laboratorium swojego mentora, doktora Cranleya (Henry Travers), gdzie wyjawia swój sekret doktorowi Kempowi (William Harrigan) i swojej byłej narzeczonej Florze Cranley (Gloria Stuart), którzy wkrótce dowiadują się, że odkrycie Griffina doprowadziło go do szaleństwa , popychając go, by udowodnił swoją wyższość nad innymi, najpierw robiąc nieszkodliwe figle, a potem popełniając morderstwo.
Niewidzialny człowiek był opracowywany dla Universal już w 1931 roku, kiedy Richard L. Schayer i Robert Florey zasugerowali, że powieść Wellsa będzie dobrą kontynuacją hitowego horroru tego studia, Dracula. Universal zdecydował się nakręcić Frankensteina w 1931 roku. Powstało wówczas kilka adaptacji scenariusza, a do opracowania projektu zaangażowało się wielu potencjalnych reżyserów, w tym Florey, EA Dupont, Cyril Gardner i scenarzyści John L. Balderston, Preston Sturges i Garrett Fort. z zamiarem nakręcenia filmu dla Borisa Karloffa. Po pracy nad Starym ciemnym domem z Karloffem i Pocałunkiem przed lustrem Whale podpisał kontrakt, a inny scenarzysta R.C. Sherriff opracował scenariusz w Londynie. Produkcja rozpoczęła się w czerwcu 1933 roku i zakończyła w sierpniu, po dwóch miesiącach pracy nad efektami specjalnymi po zakończeniu zdjęć.
Kiedy miał swoją premierę w 1933 roku, film odniósł ogromny sukces finansowy dla wytwórni Universal i zebrał dobre recenzje w kilku specjalistycznych publikacjach, w tym w „New York Timesie”, co umieściło go wśród najlepszych filmów 1933 roku. Film doczekał się kilku sequeli, które film miał niewiele wspólnego z oryginalnym filmem z lat czterdziestych XX wieku. Film nadal cieszył się uznaniem w ponownych ocenach takich krytyków, jak Carlos Clarens, Jack Sullivan i Kim Newman, a filmowcy Johna Carpentera uznali go za jeden z ich ulubionych filmów gatunkowych. Joe Dante i Ray Harryhausen. W 2008 roku Biblioteka Kongresu wybrała „Niewidzialnego człowieka” do włączenia do Krajowego rejestru filmów Stanów Zjednoczonych ze względu na jego znaczenie kulturowe, historyczne lub estetyczne.
Pewnej śnieżnej nocy nieznajomy, z twarzą zakrytą bandażami i oczami zasłoniętymi ciemnymi okularami, zajmuje pokój w Lion's Head Inn, w angielskiej wiosce Iping w Sussex. Mężczyzna prosi, aby pozostawiono go w spokoju. Później karczmarz, pan Hall, zostaje wysłany przez swoją żonę, aby eksmitować nieznajomego, który podczas rozglądania się za jego pokojem narobił ogromnego bałaganu i zalega z płaceniem czynszu. Wściekły nieznajomy zrzuca pana Halla ze schodów. W konfrontacji z policjantem i kilkoma miejscowymi cywilami zdejmuje bandaże i okulary, ujawniając, że jest niewidzialny. Śmiejąc się głośno, rozbiera się, stając się całkowicie niewykrywalnym i przegania swoich oprawców, po czym ucieka na wieś.
Nieznajomym jest doktor Jack Griffin, chemik, który odkrył tajemnicę niewidzialności podczas wykonywania serii testów nad mało znanym lekiem zwanym monokanem. Flora Cranley, narzeczona Griffina i córka jego pracodawcy, doktora Cranleya, zaczyna się niepokoić długą nieobecnością Griffina. Cranley i jego drugi asystent, dr Kemp, przeszukują puste laboratorium Griffina i znajdują w szafce tylko jedną notatkę. Cranley zaczyna się martwić, kiedy to czyta. Notatka zawiera listę chemikaliów, w tym monocane, które Cranley uważa za niezwykle niebezpieczne; zastrzyk tego produktu doprowadził psa do szału w Niemczech. Wygląda na to, że Griffin nie jest tego świadomy. Cranley wnioskuje, że Griffin mógł dowiedzieć się o monocane z angielskich książek wydrukowanych przed incydentem, które jedynie opisują jego wybielającą moc.
Wieczorem po ucieczce z gospody Griffin pojawia się w domu Kempa. Zmusza Kempa do zostania jego widzialnym partnerem w spisku mającym na celu zdominowanie świata poprzez panowanie terroru, zaczynając od „kilku morderstw tu i tam”. Wracają do gospody, aby odzyskać jego notesy dotyczące procesu niewidzialności. Wkradając się do środka, Griffin odkrywa, że trwa dochodzenie policyjne, prowadzone przez urzędnika, który uważa to za mistyfikację. Po zabezpieczeniu swoich ksiąg Griffin ze złością atakuje i zabija funkcjonariusza.
W domu Kemp wzywa Cranleya o pomoc, a potem policję. Flora namawia ojca, aby pozwolił jej towarzyszyć. W jej obecności Griffin uspokaja się i nazywa ją „kochanie”. Kiedy zdaje sobie sprawę, że Kemp go zdradził, jego pierwszą reakcją jest trzymanie Flory z dala od niebezpieczeństwa. Obiecawszy Kempowi, że zabije go o 10 rano następnego wieczoru, Griffin ucieka i wpada w szał zabijania. Powoduje wykolejenie pociągu, zabijając około stu osób i zrzuca z klifu dwóch ochotniczych badaczy. Policja oferuje nagrodę każdemu, kto znajdzie sposób na jego złapanie.
Wyczuwając, że Griffin będzie próbował dotrzymać obietnicy, główny inspektor odpowiedzialny za poszukiwania wykorzystuje Kempa jako przynętę i zastawia różne sprytne pułapki. Pod naciskiem Kempa policja przebiera go w policyjny mundur i pozwala mu odjechać samochodem od domu. Griffin jednak chowa się na tylnym siedzeniu samochodu, co zaskakuje Kempa i mówi mu, że on także jechał za nim cały dzień, gdy popełniał swoje zbrodnie. Pokonuje Kempa i przywiązuje go pasami do przedniego siedzenia. Następnie Griffin zjeżdża samochodem ze stromego wzgórza i z klifu, gdzie natychmiast eksploduje, zabijając Kempa.
Burza śnieżna zmusza Griffina do schronienia się w stodole, gdzie zasypia. Później wchodzi rolnik i widzi ruch na sianie, na którym śpi Griffin. Alarmuje policję, która spieszy na farmę i otacza stodołę. Podpalili budynek, zmuszając Griffina do wyjścia na zewnątrz, pozostawiając ślady widoczne na śniegu. Główny detektyw otwiera ogień, śmiertelnie raniąc Griffina. Zostaje zabrany do szpitala, gdzie kilka godzin później chirurg informuje doktora Cranleya, że Griffin umiera i prosi o spotkanie z Florą. Na łożu śmierci Griffin ze skruchą wyznaje Florze: „Wtrąciłem się w sprawy, które człowiek powinien zostawić w spokoju”. Gdy umiera, jego ciało szybko staje się ponownie widoczne.
