Poznaj utalentowanego Charliego Chaplina dzięki temu wspaniałemu plakatowi Gorączka złota, który nada oryginalny wygląd Twojemu wnętrzu!
- Charakterystyka papieru:
- 🎨 Canvas: światowy standard w zakresie drukowanie i imitujący wygląd „malowania na płótnie”.
- Domyślnie plakat zawiera 4 cm biała ramka do oprawienia (ramka nie jest dołączona). Jeśli tego nie chcesz, wybierz opcję „bez białej ramki”.
- ✅ Rozmiar: dostępnych kilka opcji. ✅
- Wysoka odporność na promieniowanie UV.
- Jaskrawe kolory maksimum, bez odbić.
- Papier poddane recyklingowi, gwarantujące szacunek dla środowiska.
- Zapakowany plakat ostrożnie i dostarczono w formacie tuba ochronnado całkowita ochrona.
-
DARMOWA STANDARDOWA DOSTAWA.
⚠️ Ramka nie jest dołączona. ⚠️
Opis tego plakatu Gorączka złota
Gorączka złota to amerykańska komedia z 1925 roku napisana, wyprodukowana i wyreżyserowana przez Charliego Chaplina. W filmie występują także Chaplin w roli Małego Włóczęgi, Georgia Hale, Mack Swain, Tom Murray, Henry Bergman i Malcolm Waite.
Chaplin został zainspirowany zdjęciami gorączki złota w Klondike, a także historią Partii Donnerów, która zablokowana przez śnieg w Sierra Nevada została doprowadzona do kanibalizmu lub zjadania skóry ze swoich butów. Chaplin, wierząc, że tragedie i komedie nie są od siebie daleko, postanowił połączyć te historie o nędzy i horrorze w komedię. Postanowił, że jego słynny bandyta powinien zostać poszukiwaczem złota, który łączy siły z odważnym optymistą, zdeterminowanym, aby stawić czoła wszelkim pułapkom związanym z poszukiwaniem złota, takim jak choroby, głód, zimno, samotność czy możliwość ataku przez niedźwiedzia grizzly w dowolnym momencie. W filmie możemy zobaczyć sceny takie jak Chaplin gotujący i marzący o swoim bucie, czy też jak jego głodny przyjaciel Duży Jim postrzega go jako kurczaka.
Gorączka złota była nominowana do Oscara za najlepszą muzykę i najlepszy nagranie dźwiękowe podczas jego ponownej premiery w 1942 r. Dziś jest to jedno z najsłynniejszych dzieł Chaplina, który sam wielokrotnie stwierdzał, że to film, za który najbardziej chciał zostać zapamiętany.
W 1953 r. , oryginalna wersja filmu z 1925 r. weszła do domeny publicznej w Stanach Zjednoczonych, ponieważ właściciele praw nie przedłużyli rejestracji praw autorskich w 28. roku od publikacji.
W 1992 r. film został wybrany przez Bibliotekę Kongresu w celu umieszczenia w Narodowym Rejestrze Filmów Stanów Zjednoczonych ze względu na „kulturowe, historyczne lub estetyczne znaczenie”.