Plakat w stylu vintage
Harold i Maude
Prix régulier
€24,99
Prix réduit
€21,99
Darmowa dostawa
Nie krępuj się! Nie pozostaje nic ale 20 dostępne egzemplarze!
20 zamówienia w ciągu ostatnich 24 godzin.
Plakat Harolda i Maude Hala Ashby’ego jest okazją do (ponownego) odkrycia tego arcydzieła kina z 1971 roku. Ten kultowy film opowiada wzruszającą i niepowtarzalną historię samotnego i chorobliwego młodego mężczyzny, Harolda, który zakochuje się w wolnym i ekscentryczna starsza pani, Maude. Poprzez ich spotkanie film porusza uniwersalne tematy, takie jak miłość, starość, śmierć i poszukiwanie sensu. Plakat, poetycki i zarazem melancholijny, przenosi nas w niezwykły świat tego filmu, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Odkryj lub odkryj na nowo tę niezwykłą historię miłosną, która z pewnością Cię poruszy.
- Charakterystyka papieru:
- 🎨 Canvas: światowy standard w zakresie drukowanie i imitujący wygląd „płótna”.
- Domyślnie plakat zawiera 4 cm biała ramka do oprawienia (ramka nie jest dołączona). Jeśli tego nie chcesz, wybierz opcję „bez białej ramki”.
- ✅ Rozmiar: dostępnych kilka opcji. ✅
- Wysoka odporność na promieniowanie UV.
- Jaskrawe kolory maksimum, bez odbić.
- Papier poddane recyklingowi, gwarantujące szacunek dla środowiska.
- Zapakowany plakat ostrożnie i dostarczono w formacie tuba ochronna na całkowita ochrona.
-
DARMOWA STANDARDOWA DOSTAWA.
⚠️ Ramka nie jest dołączona. ⚠️
Opis tego plakatu Harolda i Maude
Harold i Maude to amerykański dramat romantyczny z 1971 roku w reżyserii Hala Ashby'ego i wydany przez Paramount Pictures. Zawiera elementy czarnego humoru i dramatu egzystencjalistycznego. Fabuła opowiada o wyczynach Harolda Chasena (Bud Cort), młodego mężczyzny zaintrygowanego śmiercią, który odrzuca życie, jakie przepisała mu zdystansowana matka (Vivian Pickles). Harold nawiązuje przyjaźń, a ostatecznie romantyczny związek z 79-letnią Maude (Ruth Gordon), która uczy Harolda, jak ważne jest życie pełnią życia.
Scenariusz Colina Higginsa zaczynał się od pracy magisterskiej w szkole filmowej. Miejsca kręcenia filmów w rejonie Zatoki San Francisco obejmowały cmentarz Holy Cross i Golden Gate National Cemetery, ruiny Sutro Baths oraz rezydencję Rose Court w Hillsborough w Kalifornii.
Po premierze film nie odniósł sukcesu krytycznego i komercyjnego, ostatecznie stał się kultowy i przyniósł zysk w 1983 roku.[1] [2] Film został wpisany do Krajowego Rejestru Filmów w 1997 r. i zajął 45. miejsce na liście 100 najzabawniejszych filmów wszech czasów Amerykańskiego Instytutu Filmowego w 2000 r. Kolekcja Criterion wydała specjalne wydanie Blu-ray i DVD w 2012 roku.
Harold Chasen to młody mężczyzna mający obsesję na punkcie śmierci. Inscenizuje wymyślne, fałszywe samobójstwa, uczestniczy w pogrzebach (zwykle osób, których nie zna) i prowadzi karawan, a wszystko to ku przerażeniu swojej mającej obsesję, bogatej matki z towarzystwa.[4] Jego matka wysyła Harolda do psychoanalityka, umawia go na randki w ciemno i kupuje luksusowy samochód, a on pokrzyżuje wszystkie plany na swój własny sposób.
Harold spotyka pewnego dnia 79-letnią Maude na mszy pogrzebowej przypadkowego nieznajomego i odkrywa, że łączy ich wspólne hobby. Harolda fascynuje oryginalne spojrzenie na życie Maude, które jest pogodne i uroczo beztroskie w przeciwieństwie do jej dogorywającego zachowania. Maude mieszka w wycofanym z eksploatacji wagonie i nie myśli o łamaniu prawa; jest wystarczająco utalentowana w kradzieży samochodów i szybko wyrwie chore drzewo na terenie publicznym, aby ponownie zasadzić je w lesie. Ona i Harold tworzą więź, a Maude pokazuje Haroldowi przyjemności związane ze sztuką i muzyką (w tym grę na banjo) i uczy go, jak „w pełni wykorzystać swój czas na ziemi”. Tymczasem matka Harolda jest zdeterminowana. wbrew woli Harolda, aby znaleźć mu żonę. Harold jeden po drugim straszy i przeraża każdą z wyznaczonych przez siebie osób na komputerze, pozornie dokonując przerażających czynów: samospalenia, samookaleczenia i seppuku. Jej matka próbuje zaciągnąć ją do armii, wysyłając Harolda do wuja, który stracił ramię służąc pod dowództwem generała MacArthura podczas II wojny światowej, ale Harold odstrasza rekrutację, organizując scenę, w której Maude udaje pacyfistyczną protestującą, a Harold najwyraźniej ją zabija fanatyzmu militarystycznego.
W miarę jak Harold i Maude zbliżają się do siebie, ich przyjaźń przeradza się w romans. Trzymając ją za rękę, Harold odkrywa wytatuowany na przedramieniu numer wskazujący, że Maude przeżyła nazistowskie obozy zagłady. Harold ogłasza, że poślubi Maude, co wywołuje wybuchy zniesmaczenia ze strony jego rodziny, analityka i księdza. Bez wiedzy Harolda Maude planuje popełnić samobójstwo w swoje osiemdziesiąte urodziny. Zbliżają się urodziny Maude i Harold urządza dla niej przyjęcie-niespodziankę. Kiedy para tańczy, Maude mówi Haroldowi, że „nie mogła sobie wyobrazić piękniejszego pożegnania”. Kiedy Maude odkrywa, że przedawkowała środki nasenne i do północy umrze, Harold zabiera Maude do „szpitala”. Dowiedziawszy się o śmierci Maude, Harold jedzie wiejską drogą i zrzuca samochód z nadmorskiego klifu. W ostatnim ujęciu po wypadku Harold stoi spokojnie na szczycie klifu, trzymając banjo i po raz pierwszy w filmie ubrany w kolorowe ubranie. Po obejrzeniu wraku tańczy do „Jeśli chcesz śpiewać, śpiewaj”.
