Plakat w stylu vintage
Zombie
Prix régulier
€24,99
Prix réduit
€21,99
Darmowa dostawa
Nie krępuj się! Nie pozostaje nic ale 20 dostępne egzemplarze!
20 zamówienia w ciągu ostatnich 24 godzin.
Odkryj na nowo drugie dzieło sagi George’a Romero dzięki temu wspaniałemu plakatowi filmowemu o zombie, który z pewnością przyprawi Cię o dreszcze!
- Charakterystyka papieru:
- 🎨 Canvas: światowy standard w zakresie drukowanie i imitujący wygląd „płótna”.
- Domyślnie plakat zawiera 4 cm biała ramka do oprawienia (ramka nie jest dołączona). Jeśli tego nie chcesz, wybierz opcję „bez białej ramki”.
- ✅ Rozmiar: dostępnych kilka opcji. ✅
- Wysoka odporność na promieniowanie UV.
- Jaskrawe kolory maksimum, bez odbić.
- Papier poddane recyklingowi, gwarantujące szacunek dla środowiska.
- Zapakowany plakat ostrożnie i dostarczono w formacie tuba ochronna na całkowita ochrona.
-
DARMOWA STANDARDOWA DOSTAWA.
⚠️ Ramka nie jest dołączona. ⚠️
Opis tego plakatu filmu o zombie
Zombie to horror o zombie z 1978 roku, napisany, wyreżyserowany i zmontowany przez George'a A. Romero, a wyprodukowany przez Richarda P. Rubinsteina. Jest to druga część serii filmów o zombie Romero, będąca międzynarodową koprodukcją amerykańsko-włoską. Chociaż nie zawiera żadnych postaci ani scenerii z poprzedniego filmu, Nocy żywych trupów (1968), pokazuje skutki apokalipsy zombie na szerszą skalę dla społeczeństwa. W filmie zjawisko o nieustalonym pochodzeniu spowodowało ożywienie zmarłych, którzy żywią się ludzkim mięsem. David Emge, Ken Foree, Scott Reiniger i Gaylen Ross wcielają się w ocalałych z epidemii, którzy w okowach masowej histerii barykadują się w podmiejskim centrum handlowym.
Romero czekał kilka lat, zanim po Nocy żywych trupów nakręcił kolejny film o zombie, aby uniknąć stereotypu reżysera horroru. Odwiedzając centrum handlowe w Monroeville w Pensylwanii wraz z przyjacielem, którego firma zarządzała kompleksem, zdecydował się wykorzystać tę lokalizację jako podstawę historii filmu. Projekt przyciągnął uwagę włoskiego reżysera Dario Argento, który wraz ze swoim bratem Claudio i producentem Alfredo Cuomo zgodzili się na współfinansowanie filmu w zamian za prawa do międzynarodowej dystrybucji. Argento konsultował się także z Romero na etapie pisania scenariusza. Zdjęcia do filmu Zombie kręcono od listopada 1977 do lutego 1978 w Monroeville i Pittsburghu. Specjalne efekty makijażu stworzył Tom Savini, którego praca nad filmem zaowocowała długą karierą, tworząc podobne efekty w innych horrorach. Na etapie postprodukcji Romero i Argento zmontowali osobne wersje filmu przeznaczone na swoje rynki. Wersja Argento zawiera muzykę z rocka progresywnego skomponowaną i wykonaną przez jego częstego współpracowników Goblina, podczas gdy edycja Romero zajmuje pierwsze miejsce w zbiorach muzyki z Biblioteki Muzycznej De Wolfe.
Po premierze we Włoszech 1 września 1978 roku Zombie wypuszczono na innych rynkach w następnym roku. Pomimo trudności napotkanych z różnymi krajowymi komisjami cenzury – w Stanach Zjednoczonych film został wypuszczony bez oceny, aby poprawić jego perspektywy komercyjne, po otrzymaniu znaku X od Motion Picture Association of America, a w Wielkiej Brytanii prawdopodobnie został przejęty w trakcie Panika moralna lat 80. z powodu „zła wideo” - film okazał się wielkim sukcesem kasowym, przynosząc na całym świecie dochody w wysokości 66 milionów dolarów przy budżecie szacowanym na 640 000 dolarów. Znany ze swojego satyrycznego portretu konsumpcjonizmu, Zombie zyskał szerokie uznanie krytyków od czasu swojej pierwszej premiery i jest powszechnie uważany za jeden z najwspanialszych horrorów, jakie kiedykolwiek powstały, a także za najlepszy film o zombie. W 2008 roku magazyn Empire umieścił go na liście 500 najlepszych filmów wszechczasów, obok Nocy żywych trupów.
Po Zombie pojawiły się cztery oficjalne kontynuacje, poczynając od „Dnia żywych trupów” z 1985 r., a także oddzielną serię nieoficjalnych sequeli nakręconych we Włoszech, poczynając od „Zombi 2” z 1979 r. Film zainspirował także remake z 2004 r. w reżyserii Zacka Snydera, jak a także liczne parodie i odniesienia do popkultury.
