Plakat w stylu vintage Pewnego razu w Ameryce
Prix régulier €24,99 Prix réduit €21,99
Darmowa dostawa
Nie krępuj się! Nie pozostaje nic ale 20 dostępne egzemplarze!
20 zamówienia w ciągu ostatnich 24 godzin.
Odkryj kultowy plakat filmowy Pewnego razu w Ameryce i zanurz się w sercu niezapomnianej kinowej epopei. Ten urzekający plakat przywołuje całą emocjonalną głębię tego ponadczasowego arcydzieła w reżyserii Sergio Leone. Plakat zabiera widzów w fascynującą podróż po ciemnych i tajemniczych ulicach Nowego Jorku, odsłaniając zapadającą w pamięć atmosferę filmu. Ciepłe odcienie i dramatyczne niuanse odzwierciedlają wizualną paletę filmu fabularnego, tworząc wrażenie intensywności i pasji.
- Charakterystyka papieru:
- 🎨 Canvas: światowy standard w zakresie drukowanie i imitujący wygląd „malowania na płótnie”.
- Domyślnie plakat zawiera 4 cm biała ramka do oprawienia (ramka nie jest dołączona). Jeśli tego nie chcesz, wybierz opcję „bez białej ramki”.
- ✅ Rozmiar: dostępnych kilka opcji. ✅
- Wysoka odporność na promieniowanie UV.
- Jaskrawe kolory maksimum, bez odbić.
- Papier poddane recyklingowi, gwarantujące szacunek dla środowiska.
- Zapakowany plakat ostrożnie i dostarczono w formacie tuba ochronna na całkowita ochrona.
-
DARMOWA STANDARDOWA DOSTAWA.
⚠️ Ramka nie jest dołączona. ⚠️
Opis tego plakatu filmowego Pewnego razu w Ameryce
Pewnego razu w Ameryce (C'era una volta in America) to epicki film kryminalny z 1984 roku, którego współautorem i reżyserem jest włoski reżyser Sergio Leone, z Robertem De Niro i Jamesem Woodsem w rolach głównych.
Film jest projektem włosko-amerykańskim[3] wyprodukowanym przez The Ladd Company, Embassy International Pictures, PSO Enterprises i Rafran Cinematografica, a dystrybuowany przez Warner Bros. Oparta na powieści Harry’ego Graya The Hoods, stanowi kronikę życia najlepszych przyjaciół Davida „Noodlesa” Aaronsona i Maximiliana „Maxa” Bercovicza, przewodzących grupie młodych Żydów z getta, którzy stali się wybitnymi żydowskimi gangsterami w świecie przestępczości zorganizowanej w Nowym Jorku . Film porusza tematy przyjaźni z dzieciństwa, miłości, pożądania, chciwości, zdrady, straty, zerwanych związków, a także wzrostu popularności gangsterów w społeczeństwie amerykańskim
To ostatni film, który Leone nakręcił przed śmiercią pięć lat później, i jego pierwszy film fabularny od 13 lat. Jest to także trzecia część trylogii Dawno, dawno temu Leone, na którą składają się „Pewnego razu na Zachodzie” (1968) i „Dawno, dawno temu” (1971). Zdjęcia wykonał Tonino Delli Colli, a muzykę do filmu stworzył Ennio Morricone. Leone pierwotnie przewidywał dwa trzygodzinne filmy, a następnie jedną wersję 269-minutową (4 godziny i 29 minut), ale dystrybutorzy przekonali go do skrócenia go do 229 minut (3 godziny i 49 minut). Amerykańscy dystrybutorzy, firma The Ladd Company, skrócili go jeszcze bardziej do 139 minut (2 godziny i 19 minut) i uporządkowali sceny w porządku chronologicznym, bez udziału Leone.
Amerykańska wersja okazała się krytyczną i komercyjną porażką w Stanach Zjednoczonych, a krytycy, którzy widzieli obie wersje, ostro potępili wprowadzone zmiany. Oryginalna „europejska wersja” pozostaje ulubieńcem krytyków i często pojawia się na listach najlepszych filmów wszechczasów, szczególnie w obszarze gangsterstwa.
W 1933 r. trzech zbirów szuka mężczyzny o imieniu „Noodles” i torturuje ludzi w celu uzyskania informacji. Wchodzą do teatru Wayang, gdzie właściciele wślizgują się do ukrytej w budynku jaskini opium i ostrzegają Noodlesa. Jest apatyczny, pod wpływem narkotyków i chwyta gazetę opisującą zniknięcie przemytników Patricka Goldberga, Philipa Steina i Maximiliana Bercovicza. Pamięta, jak policja usuwała jego zwłoki, Max spalony nie do poznania. Makaron uniknął schwytania i opuścił miasto samotnie i bez środków do życia.
W 1918 roku David „Noodles” Aaronson i jego przyjaciele „Patsy” Goldberg, „Cockeye” Stein i Dominic walczą jako dzieci ulicy w Lower East Side na Manhattanie, popełniając drobne przestępstwa na rzecz lokalnego szefa Bugsy’ego. Max udaremnia jeden z ich napadów, ale łup został mu skradziony przez skorumpowanego policjanta Whiteya. Później szantażują funkcjonariusza, przyłapując go na spaniu z Peggy, prostytutką, a pięciu młodych ludzi tworzy gang o tym samym poziomie ochrony policyjnej co Bugsy. Max i Noodles zostają najlepszymi przyjaciółmi.
Grupa pnie się w rankingach po wdrożeniu pomysłu Noodlesa polegającego na ukrywaniu nielegalnego alkoholu. Połowę swoich dochodów ukrywają w skrytce na stacji kolejowej, oddając klucz „Grubemu Moe”, przyjacielowi, który nie jest bezpośrednio zaangażowany w ich działalność. Noodles jest zakochany w siostrze Moe, Deborze, która marzy o zostaniu tancerką i aktorką. Bugsy, teraz rywal, wpada w zasadzkę na chłopców i strzela do Dominica, który umiera w ramionach Noodlesa. W przypływie wściekłości Noodles zabija Bugsy'ego, rani policjanta i zostaje skazany na karę więzienia.
Noodles został wydany w 1930 roku i dołączył do swoich przyjaciół, którzy w czasach prohibicji odnosili sukcesy jako przemytnicy narkotyków. Jego pierwszą pracą dla nich jest napad na diamenty, w którym jako informatora wykorzystuje się pracownika jubilera i okazjonalną prostytutkę o imieniu Carol. Podczas napadu Carol namawia Noodlesa, aby ją uderzył, po czym ją gwałci; później zostaje mamą Maxa. Fakt, że tę pracę zlecił działacz Unii w celu wyeliminowania konkurencji, źle wpływa na Noodlesa, który w przeciwieństwie do Maxa nie lubi hierarchii i nie ma ambicji politycznych. Gang chroni szefa związku Teamsters, Jimmy'ego O'Donnella, ale Noodles później odrzuca plan Maxa dotyczący pogłębienia tych więzi.
Pragnąc nawiązać prawdziwej intymności z Deborah, Noodles zabiera ją na wystawną randkę, podczas której ujawnia swoje plany dotyczące kariery w Hollywood. W drodze do domu sfrustrowany makaron gwałci ją w limuzynie. Później spotyka się z powściągliwością Deborah, gdy patrzy, jak wsiada do pociągu jadącego do Kalifornii.
Sukces gangu zakończył się uchyleniem prohibicji w 1933 roku. Max sugeruje napad na Bank Rezerw Federalnych w Nowym Jorku, co Noodles i Carol uważają za misję samobójczą. Carol przekonuje Noodlesa, aby powiadomił policję o mniejszym przestępstwie, mając nadzieję, że krótki pobyt w więzieniu ostudzi ambicje Maxa. Po tym, jak Noodles wezwał policję, Max znokautował go podczas pozornie zaimprowizowanej kłótni. Prowadzi to do wydarzeń ukazanych w prologu: po odzyskaniu przytomności i dowiedzeniu się, że Max, Patsy i Cockeye zostali zabici przez policję, w palarni opium ukrywa się pełen poczucia winy makaron. Ratuje Moe, ale odkrywa, że jego nowa dziewczyna Eve została zamordowana, a pieniądze ze schowka w pociągu zniknęły. Gdy jego gang zostaje zabity, a na niego polują zbiry z Unii, Noodles przenosi się do Buffalo pod pseudonimem.
W 1968 roku Noodles z opóźnieniem został poinformowany o przebudowie cmentarza Beth Israel i poproszono go o ponowne pochowanie swoich bliskich. Po dochodzeniu rabin, który wysłał list, informuje go, że ciała jego trzech zmarłych przyjaciół zostały już przeniesione do Riverdale. Zdając sobie sprawę, że ktoś wydedukował jego tożsamość, Noodles wraca na Manhattan i zostaje z Moe. W Mauzoleum Riverdale Noodles znajduje klucz do szafki kolejowej. Legenda na tablicy pamiątkowej fałszywie podaje, że mauzoleum wzniósł sam Noodles.
W szafce znajduje się walizka pełna pieniędzy i notatka wskazująca, że jest to zaliczka na poczet jego następnej pracy. Noodles ogląda wiadomości o zamachu na kontrowersyjnego sekretarza handlu USA Christophera Baileya. Z raportu wynika, że Jimmy O'Donnell, wciąż szef Teamsters, ucieka po skandalu korupcyjnym Baileya. Noodles znajduje Carol w domu opieki prowadzonej przez Fundację Baileya. Mówi mu, że Max zmanipulował ich, aby zgłosili go policji, i pierwszy otworzył ogień, chcąc umrzeć młodo, a nie w zakładzie dla psychicznie chorych, jak jego ojciec.
Po zauważeniu jej na zdjęciu z okazji poświęcenia domu spokojnej starości Noodles znajduje Deborah, która nadal jest aktorką.[a] Opowiada jej o swoim zaproszeniu na przyjęcie w rezydencji Baileya. Deborah przyznaje się, że jest kochanką Bailey i błaga Noodlesa, aby wyszedł, zanim zostaje skonfrontowana z bolesnymi rewelacjami. Ignorując radę Deborah, Noodles widzi syna Baileya tuż na zewnątrz, który najwyraźniej wygląda jak młody Max.
Na przyjęciu Noodles spotyka Baileya, który wyjawia, że tak naprawdę to Max i że sfingował swoją śmierć z pomocą policji i Syndykatu, ukradł pieniądze gangu i przekształcił się w samozwańczą firmę powiązaną z Teamsterami polityk. Potwierdza, że wiele lat wcześniej uczynił Deborę swoją kochanką. W obliczu ruiny i widma zabójstwa Teamstera Max wyjawia, że jego zadaniem dla Noodlesa jest zabicie go. Noodles, uparcie nazywając go Bailey, odmawia, tłumacząc, że w jego oczach Max zginął wraz z gangiem. Gdy Noodles opuszcza posiadłość, odjeżdża śmieciarka, a mężczyzna, prawdopodobnie Max, idzie od wejścia w kierunku Noodles, aż ciężarówka przejedzie między nimi. Noodles widzi, jak przenośnik ślimakowy ciężarówki miażdży śmieci, ale nigdzie nie można znaleźć mężczyzny.
Epilog powraca do roku 1933, kiedy Noodles wchodzi do palarni opium po śmierci swoich przyjaciół, bierze narkotyk i szeroko się uśmiecha.
