Plakat w stylu vintage
Le Mans Steve McQueen
Prix régulier
€24,99
Prix réduit
€21,99
Darmowa dostawa
Nie krępuj się! Nie pozostaje nic ale 20 dostępne egzemplarze!
20 zamówienia w ciągu ostatnich 24 godzin.
Odkryj na nowo dreszczyk emocji towarzyszący 24-godzinnemu wyścigowi Le Mans dzięki temu wspaniałemu plakatowi filmowemu Le Mans z aktorem Stevem McQueenem, który będzie idealny do Twojej dekoracji!
- Charakterystyka papieru:
- 🎨 Canvas: światowy standard w zakresie drukowanie i imitujący wygląd „malowania na płótnie”.
- Domyślnie plakat zawiera 4 cm biała ramka do oprawienia (ramka nie jest dołączona). Jeśli tego nie chcesz, wybierz opcję „bez białej ramki”.
- ✅ Rozmiar: dostępnych kilka opcji. ✅
- Wysoka odporność na promieniowanie UV.
- Jaskrawe kolory maksimum, bez odbić.
- Papier poddane recyklingowi, gwarantujące szacunek dla środowiska.
- Zapakowany plakat ostrożnie i dostarczono w formacie tuba ochronnado całkowita ochrona.
-
DARMOWA STANDARDOWA DOSTAWA.
⚠️ Ramka nie jest dołączona. ⚠️
Opis plakatu filmowego Le Mans Steve McQueen
Le Mans to film z 1971 roku przedstawiający fikcyjny wyścig samochodowy w ramach 24-godzinnego wyścigu Le Mans ze Stevem McQueenem w roli głównej i wyreżyserowany przez Lee H. Katzina. Zawiera rzeczywisty materiał filmowy zarejestrowany podczas wyścigu w 1970 roku, który miał miejsce w czerwcu poprzedniego roku.
Michael Delaney (Steve McQueen), czołowy kierowca Le Mans, dostrzega Lisę (Elga Andersen), wdowę po swoim byłym rywal Piero Belgetti, kupując kwiaty na kilka dni przed wyścigiem. Następnie udaje się na miejsce wypadku, w którym rok wcześniej zginął jej mąż. Wspomina Belgettiego, który stracił kontrolę nad swoim Ferrari, co zmusiło go do wypadku.
Podobnie jak wiele innych osób, Lisa wydaje się uważać, że Delaney jest przynajmniej częściowo odpowiedzialny za wypadek. Podczas wyścigu jest, co zrozumiałe, przygnębiona i stara się przezwyciężyć emocje. W jednej niezręcznej scenie Delaney szuka miejsca do siedzenia w prawie pustym kantynie na torze wyścigowym, a potem pyta Lisę, czy może do niej dołączyć, twierdząc, że to jedyne wolne miejsce. Istnieje między nimi oczywiste napięcie, ale także szacunek i nuta wzajemnego przyciągania.
Po 13 godzinach wyścigów Erich Stahler (Siegfried Rauch) zakręca swoim Ferrari 512 na torze Indianapolis Corner, a czołowy kolega z zespołu Claude Aurac (Luc) Merenda) w poważny wypadek. Chwilowo rozproszony przez płomienie samochodu Auraca, Delaney zareagował zbyt późno, aby ominąć wolniejszy samochód, uderzając w barierkę, a następnie kilka razy odbijając się z powrotem na drogę, kilkakrotnie uderzając w poręcze po obu stronach drogi, w sumie swoje Porsche 917. Obydwa przeżyć, ale obrażenia Auraca są poważne i zostaje ewakuowany helikopterem do szpitala. Lisa pojawia się w klinice torowej, gdzie Delaney zostaje krótko leczony. Jest przygnębiona wypadkiem, który przywołuje na myśl emocje związane ze śmiercią Piero, które starała się odłożyć na bok. Delaney pociesza ją i ratuje przed hordą dziennikarzy. Po wsadzeniu jej do samochodu reporter zapytał Delaneya, czy jego wypadek i wypadek Auraca były porównywalne z wypadkiem Belgettiego z poprzedniego roku. Delaney tylko na niego patrzy.
Kierowca Porsche Johann Ritter wyczuwa, że jego żona Anna chciałaby, aby zrezygnował z wyścigu. Oferuje jej to, myśląc, że będzie zachwycona. Wycofuje się i mówi, że spodobałoby jej się to tylko wtedy, gdyby jej się podobało. Trochę ją krytykuje za to, że nie jest do końca szczera. Później decyzja wymknęła się spod jego kontroli, gdy zastąpił go szef zespołu David Townsend (Ronald Leigh-Hunt), ponieważ nie był wystarczająco szybki na torze. Anna próbuje go pocieszyć, przypominając, że i tak zamierzał się poddać.
Lisa udaje się do przyczepy Delaneya, aby z nim porozmawiać. Po tym, jak otarł się o śmierć, pociąga ją jeszcze bardziej i rozpacza, że spotka go taki sam los jak jej męża, ale Delaney uważa, że dreszczyk emocji jest zbyt silny, aby się poddać. Townsend przychodzi i prosi go, aby usiadł za kierownicą samochodu Rittera. Po chwili milczącej rozmowy z Lisą podąża za Townsendem, który mówi do niego: „Michael, chcę, żebyś jechał ostro. Chcę, żeby Porsche wygrało Le Mans”.
W ostatnich minutach wyścigu , dwa Porsche i ich rywale z Ferrari rywalizują o zwycięstwo – Delaney w samochodzie nr 21 i kolega z drużyny Larry Wilson w samochodzie nr 22. Wiodące w wyścigu Ferrari wycofuje się z wyścigu z powodu przebicia opony, pozostawiając Wilsona na prowadzeniu i jedynego nemezis Delaneya, Stahlera, z którym musi się zmagać. Szybszy duet szybko dogania Wilsona. Delaney wyprzedza Stahlera na drugim miejscu.
Wolniejszy ruch na jego pasie zmusza Delaneya do hamowania, umożliwiając Stahlerowi wyprzedzanie po lewej stronie. Delaney mija Niemca, po czym obaj stają obok Wilsona. Następnie Delaney podejmuje kroki, które wydają się mieć na celu zapewnienie Porsche zwycięstwa 1-2, zamiast samemu walczyć o pierwsze miejsce. Zamiast próbować wyprzedzić Wilsona, a następnie ewentualnie Stahlera, Delaney przesuwa się na prawy pas i przykrywa Wilsona, pozwalając obu osobom ustawić się w jednej linii ze Stahlerem. I na dokładkę dwukrotnie wpada na Stahlera. Kiedy Stahler ponownie próbuje go wyprzedzić, Delaney rusza w jego stronę, co wydaje się wskazywać, że może go ponownie uderzyć i posłać na barierkę, zmuszając go do zwolnienia i hamowania, aby uniknąć takiego skutku, zapewniając w ten sposób Porsche pożądany dublet.< /p>
