Plakat w stylu vintage
Easy Rider
Prix régulier
€24,99
Prix réduit
€21,99
Darmowa dostawa
Nie krępuj się! Nie pozostaje nic ale 20 dostępne egzemplarze!
20 zamówienia w ciągu ostatnich 24 godzin.
Poczuj dreszczyk szybkości i wolności dzięki temu wspaniałemu plakatowi Easy Rider, który zadowoli każdego miłośnika vintage!
- Charakterystyka papieru:
- 🎨 Canvas: światowy standard w zakresie drukowanie i imitujący wygląd „płótna”.
- Domyślnie plakat zawiera 4 cm biała ramka do oprawienia (ramka nie jest dołączona). Jeśli tego nie chcesz, wybierz opcję „bez białej ramki”.
- ✅ Rozmiar: dostępnych kilka opcji. ✅
- Wysoka odporność na promieniowanie UV.
- Jaskrawe kolory maksimum, bez odbić.
- Papier poddane recyklingowi, gwarantujące szacunek dla środowiska.
- Zapakowany plakat ostrożnie i dostarczono w formacie tuba ochronna na całkowita ochrona.
-
DARMOWA STANDARDOWA DOSTAWA.
⚠️ Ramka nie jest dołączona. ⚠️
Opis tego plakatu Easy Rider
Easy Rider to amerykański niezależny film z 1969 roku, napisany przez Petera Fondę, Dennisa Hoppera i Terry'ego Southern, wyprodukowany przez Fondę i wyreżyserowany przez Hoppera. Fonda i Hopper grają dwóch motocyklistów, którzy przemierzają południowo-zachodnie i południowe Stany Zjednoczone, przewożąc zyski z handlu kokainą. Sukces Easy Rider pomógł zapoczątkować erę Nowego Hollywood na początku lat 70.
Przełomowy film kontrkulturowy i „kamień probierczy pokolenia”, który „poruszył wyobraźnię narodową”. Easy Rider bada krajobraz społeczny, problemy i napięcia wobec nastolatków w Stanach Zjednoczonych w latach 60. XX wieku, takie jak powstanie ruchu hippisowskiego , zażywanie narkotyków i życie w społeczeństwie W scenach przedstawiających używanie marihuany i innych substancji użyto prawdziwych narkotyków.
Wydany przez Columbia Pictures 14 lipca 1969 roku Easy Rider zarobił na całym świecie 60 milionów dolarów przy skromnym budżecie filmowym wynoszącym 400 000 dolarów. Krytycy chwalili występy, reżyserię, scenariusz, ścieżkę dźwiękową i oprawę wizualną. Film otrzymał dwie nominacje do Oscara w kategorii najlepszy scenariusz oryginalny i najlepszy aktor drugoplanowy (Jack Nicholson).
W 1998 roku Biblioteka Kongresu wybrała film do umieszczenia w Narodowym Rejestrze Filmów Stanów Zjednoczonych ze względu na jego znaczenie kulturowe, historyczne lub estetyczne.
Wyatt i Billy to swobodni motocykliści. Po przemycie kokainy z Meksyku do Los Angeles sprzedają łup i otrzymują dużą sumę pieniędzy. Z pieniędzmi w plastikowej tubce ukrytej w zbiorniku paliwa kalifornijskiego motocykla Wyatta jadą na wschód, by dotrzeć do Nowego Orleanu w Luizjanie na czas festiwalu Mardi Gras.
Podczas podróży Wyatt i Billy zatrzymują się, aby naprawić przebitą oponę w rowerze Wyatta na farmie w Arizonie, a także jedzą posiłek z rolnikiem i jego rodziną. Później Wyatt zabiera autostopowicza-hipisa, który zaprasza ich do odwiedzenia swojej gminy, gdzie spędzają resztę dnia. Wydaje się, że koncepcja „wolnej miłości” została wdrożona w praktyce, a dwie kobiety, Lisa i Sarah, wydawały się dzielić uczucia z podróżującym autostopem członkiem społeczności, zanim zwróciły swoją uwagę na Wyatta i Billy'ego. Gdy motocykliści odjeżdżają, autostopowicz daje Wyattowi trochę LSD, aby mógł się nim podzielić z „właściwymi ludźmi”.
Później podczas parady w Nowym Meksyku obaj mężczyźni zostają aresztowani za „paradę bez pozwolenia” i wtrąceni do więzienia. Tam zaprzyjaźniają się z prawnikiem Georgem Hansonem, który noc spędził w więzieniu po nadużywaniu alkoholu. Po wzmiance o pracy dla ACLU, George pomaga im wydostać się z więzienia i postanawia podróżować z Wyattem i Billym do Nowego Orleanu. Tej nocy podczas biwakowania Wyatt i Billy zapoznają George'a z marihuaną. Jako alkoholik i „kwadratowy” George niechętnie próbuje marihuany, bo boi się, że się „uzależni” i że doprowadzi go to do jeszcze bardziej niebezpiecznych narkotyków, ale szybko się poddaje.< /p>
Zatrzymując się na posiłek w małej restauracji w Luizjanie, trio przyciąga uwagę mieszkańców. Dziewczyny w restauracji uważają je za podniecające, ale miejscowi mężczyźni i policjant rzucają oczerniające komentarze i drwią. Wyatt, Billy i George decydują się wyjechać bez robienia zamieszania. Rozbili obóz za miastem. W środku nocy grupa mieszkańców atakuje śpiącą trójkę, bijąc ich pałkami. Billy krzyczy i wymachuje nożem, a napastnicy odchodzą. Wyatt i Billy są lekko ranni, ale George został zatłuczony na śmierć. Wyatt i Billy owijają ciało George'a w śpiwór, zbierają jego rzeczy i przysięgają zwrócić je rodzinie.
Kontynuują podróż do Nowego Orleanu i znajdują burdel, o którym opowiadał im George. Zabierając ze sobą prostytutki Karen i Mary, Wyatt i Billy wędrują po ulicach pełnych parad podczas obchodów Mardi Gras. Trafiają na cmentarz w Dzielnicy Francuskiej, gdzie cała czwórka połyka LSD, które autostopowicz dał Wyattowi.
Następnego ranka, mijany dwupasmową wiejską drogą przez dwóch miejscowych mężczyzn w starym pickupie, pasażer pick-upa podnosi strzelbę, mówiąc, że ich przestraszy . Kiedy mijają Billy'ego, pasażer strzela i Billy ulega wypadkowi. Ciężarówka mija Wyatta, który się zatrzymał, a Wyatt wraca do Billy'ego i znajduje go leżącego na poboczu drogi i pokrytego krwią. Wyatt mówi Billy'emu, że wezwie pomoc, i zakrywa ranę Billy'ego własną skórzaną kurtką. Następnie Wyatt idzie drogą w stronę pickupa, który zawraca. Jadąc w przeciwnym kierunku, pasażer ponownie strzela ze strzelby, tym razem przez boczną szybę kierowcy. Bezzałogowy motocykl Wyatta wzbija się w powietrze, rozpada się, po czym ląduje i staje w płomieniach.
