Plakat w stylu vintage
Pewnego razu na Dzikim Zachodzie
Prix régulier
€24,99
Prix réduit
€21,99
Darmowa dostawa
Nie krępuj się! Nie pozostaje nic ale 20 dostępne egzemplarze!
20 zamówienia w ciągu ostatnich 24 godzin.
Odkryj na nowo jeden z najlepszych filmów westernowych dzięki temu wspaniałemu plakatowi „Pewnego razu na Dzikim Zachodzie”!
- Charakterystyka papieru:
- 🎨 Canvas: światowy standard w zakresie drukowanie i imitujący wygląd „malowania na płótnie”.
- Domyślnie plakat zawiera 4 cm biała ramka do oprawienia (ramka nie jest dołączona). Jeśli tego nie chcesz, wybierz opcję „bez białej ramki”.
- ✅ Rozmiar: dostępnych kilka opcji. ✅
- Wysoka odporność na promieniowanie UV.
- Jaskrawe kolory maksimum, bez odbić.
- Papier poddane recyklingowi, gwarantujące szacunek dla środowiska.
- Zapakowany plakat ostrożnie i dostarczono w formacie tuba ochronnado całkowita ochrona.
-
DARMOWA STANDARDOWA DOSTAWA.
⚠️ Ramka nie jest dołączona. ⚠️
Opis plakatu Pewnego razu na Zachodzie
Pewnego razu na Dzikim Zachodzie (po włosku: C'era una volta il West, „Pewnego razu na Dzikim Zachodzie”) to epicki spaghetti western z 1968 roku w reżyserii Sergio Leone, który napisał go wspólnie z Sergio Donati na podstawie opowiadania Dario Argento, Bernardo Bertolucciego i Leone. W rolach głównych występują Henry Fonda jako czarny charakter, Charles Bronson jako jego nemezis, Jason Robards jako bandyta i Claudia Cardinale jako owdowiała kobieta, która właśnie została właścicielką „farmy”. Autorem zdjęć panoramicznych był Tonino Delli Colli, a uznaną muzykę do filmu skomponował Ennio Morricone.
Po wyreżyserowaniu filmu Dobry, zły i brzydki Leone zdecydował się wycofać z westernów i wyprodukować swój film oparty na powieści The Hoods, który otrzymał tytuł Pewnego razu w Ameryce. Jednak Leone przyjął ofertę od Paramount Pictures, która zaoferowała Henry'emu Fondę i budżet na produkcję kolejnego westernu. W 1966 roku zwerbował Bertolucciego i Argento do zaprojektowania fabuły filmu, badając inne westerny. Po tym, jak Clint Eastwood odrzucił ofertę zagrania głównego bohatera filmu, tę rolę zaproponowano Bronsonowi. Podczas produkcji Leone zwerbował Donatiego do przepisania scenariusza ze względu na ograniczenia czasowe.
Oryginalna wersja reżyserska w momencie premiery 21 grudnia 1968 roku liczyła 166 minut. Ta wersja była wyświetlana w europejskich kinach i odniosła sukces kasowy. W związku z premierą w Stanach Zjednoczonych 28 maja 1969 r., „Once Upon a Time in the West” zostało skrócone przez Paramount do 145 minut, co okazało się finansową porażką. Film jest pierwszą częścią trylogii Pewnego razu Leone, po której następuje Duck, You Sucker! i Pewnego razu w Ameryce, choć oba filmy nie mają wspólnych bohaterów.
W 2009 roku Biblioteka Kongresu wybrała film do umieszczenia w Narodowym Rejestrze Filmów Stanów Zjednoczonych ze względu na jego znaczenie kulturowe, historyczne lub estetyczne. Film uznawany jest za jeden z najwspanialszych westernów wszechczasów i jeden z najwspanialszych filmów wszechczasów.
Akcja „Pewnego razu” rozgrywa się w miasteczku „Flagstone” na Dzikim Zachodzie. Przychodzi mężczyzna, który nosi harmonijkę ustną na sznurku na szyi – i dlatego nazywany jest „Harmonicą” – i który szuka zemsty na wyjętym spod prawa Franku. Obecnie Frank pracuje jako zabójca dla potentata kolejowego Mortona, który próbuje przejąć ziemię należącą do rodziny Brett McBain. W powstałe morderstwa zamieszany jest drugi bandyta, Cheyenne.
Harmonica zabija trzech mężczyzn, którzy wpadli w zasadzkę, gdy przybywa na stację. Szaliki, które noszą, sprawiają, że wierzy, że są Czejenami. W międzyczasie Frank i jego poplecznicy zabijają Bretta McBaina i trójkę jego dzieci na ich ranczu „Sweetwater” i zostawiają dowody, aby oskarżyć Cheyenne o morderstwa.
Kobieta o imieniu Jill przybywa do Flagstone w drodze do Sweetwater na przypuszczalnie zbliżający się jej ślub z McBainem. Jednak Jill, była prostytutka z Nowego Orleanu, faktycznie poślubiła McBaina miesiąc wcześniej i dlatego jest jedyną spadkobierczynią Sweetwater. Okazałoby się, że McBain wiedział, że linia kolejowa pewnego dnia będzie przebiegać przez Sweetwater i że planuje wybudować na swojej posesji stację wodociągową, z zastrzeżeniem klauzuli rewersyjnej, zgodnie z którą McBain zrzeknie się Sweetwater, jeśli stacja nie zostanie wybudowana do czasu kolej dotarła do tego miejsca. Morton chciał, aby Frank zastraszył McBaina, ale morderstwo McBaina i spadek Jill postawiły Mortona i Franka w sprzeczności. Morton chce zawrzeć układ z Jill, ale Frank chce tę ziemię dla siebie.
Czejen zaprzecza jakoby to jego ludzie próbowali zaatakować Harmonikę i wpada w furię, gdy zostaje oskarżony o zamordowanie McBainów. Harmonica i Cheyenne w końcu rozumieją, że za zasadzką i morderstwami stoi Frank. Harmonica jedzie do wagonu kolejowego, w którym Morton jest przykuty o kulach ze względu na gruźlicę kręgosłupa. Tam zostaje schwytany przez ludzi Franka, gdy odkrywa powiązanie między Frankiem i Mortonem. Kiedy Frank pyta Harmonikę o imię, Harmonica odpowiada, podając nazwiska mężczyzn, których Frank zabił w przeszłości. Podczas gdy Frank zostaje wezwany, Cheyenne ratuje Harmonikę i oboje współpracują, aby pomóc Jill ocalić Sweetwater, wykorzystując zgromadzone materiały do rozpoczęcia budowy stacji.
Po groźnym spotkaniu seksualnym z Frankiem Jill jest zmuszona sprzedać ziemię na aukcji, podczas gdy poplecznicy Franka zastraszają licytantów, aby utrzymać cenę zakupu na niskim poziomie. Nagle Harmonica pojawia się z Czejennem i oferuje 5000 dolarów, czyli cenę za głowę Czejena jako poszukiwanego zbiega, i sam otrzymuje ziemię. W międzyczasie Morton przekupił własnych ludzi Franka, aby go zabili, ale Harmonica interweniuje, aby uratować Franka przed zasadzką na ulicy. Kiedy Jill obwinia za to Harmonikę, ten odpowiada, że istnieje różnica między jej obecnymi działaniami a planami dotyczącymi Franka na przyszłość.
Cheyenne w końcu ucieka i wraz ze swoim gangiem bierze udział w strzelaninie z ostatnimi ludźmi Franka w pociągu Mortona. Z wyjątkiem Cheyenne, który udaje się do Sweetwater, wszyscy zostają zabici, łącznie z Mortonem. Kiedy Frank widzi konsekwencje walki, również udaje się do Sweetwater, gdzie czeka na niego Harmonica. Cheyenne przybył wcześniej, ale został w domu na ranczu z Jill. Na zewnątrz Harmonica i Frank konfrontują się ze sobą. Retrospekcja ujawnia, że Frank powiesił kiedyś starszego brata Harmoniki, zmuszając młodszego brata do wspierania go na ramionach. Tuż przed tym, jak dyszący chłopiec upadł pod ciężarem, Frank włożył mu do ust harmonijkę ustną i powiedział mu, żeby „uszczęśliwiał swojego kochającego brata”. Obecnie Harmonica mocno bije Franka, śmiertelnie go raniąc. Kiedy Frank umiera, ponownie pyta o tożsamość Harmoniki, która każe mu włożyć instrument do ust Franka, gdy będzie wydawał ostatnie tchnienie.
Harmonica i Cheyenne opuszczają Sweetwater, ale Cheyenne upada i umiera z powodu rany brzucha, którą otrzymał podczas strzelaniny z Mortonem. Gdy Harmonica odjeżdża, niosąc na koniu ciało Cheyenne, Jill podaje wodę pracownikom kolei.
