Vintage poster van dokter Strangelove
Prix régulier €24,99 Prix réduit €21,99
Gratis bezorging
Blijf niet rondhangen! Er blijft niets anders over dan 20 exemplaren beschikbaar!
20 bestellingen in de afgelopen 24 uur.
Ontdek de Doctor Strangelove-poster, de cultklassieker van Stanley Kubrick over de Koude Oorlog en de menselijke waanzin. Dompel jezelf onder in de absurditeit van kernenergie met donkere humor en een adembenemend optreden van Peter Sellers.
- Papiereigenschappen:
- 🎨 Doek: mondiale standaard in termen van afdrukken en imiteert de look van een “canvasschilderij”.
- Standaard bevat de poster een 4 cm witte rand voor inlijsten (lijst niet inbegrepen). Als u dit niet wilt, kiest u "zonder witte rand".
- ✅ Grootte: verschillende keuzes beschikbaar. ✅
- Hoge UV-bestendigheid.
- Levendigheid van kleuren maximaal, zonder reflecties.
- Papier gerecycled, wat een respect voor het milieu.
- Ingepakte poster zorgvuldig en afgeleverd in een beschermbuis voor een totale bescherming.
-
GRATIS STANDAARDVERZENDING.
⚠️ Frame niet inbegrepen. ⚠️
Beschrijving van deze Doctor Strangelove-poster
Dr. Strange or: How I Learned to Love the Bomb (oorspronkelijke titel: Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb) is een satirische film uit 1964 van Stanley Kubrick over de Koude Oorlog en nucleaire afschrikking. Het is gebaseerd op de roman Bei Rot: Alarm! De roman War of the Push Buttons (oorspronkelijke titel: Red Alert) van Peter George. In het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten werd de film op 29 januari 1964 in de bioscopen uitgebracht, in de Bondsrepubliek Duitsland op 10 april 1964.
De film laat zien hoe de krankzinnige generaal van de Amerikaanse luchtmacht, Jack D. Ripper, in zijn eentje een nucleaire oorlog tegen de Sovjet-Unie probeert te beginnen door B-52 bommenwerpers onder zijn bevel de opdracht te geven de Burpelson Air Force Base aan te vallen. Ripper is overtuigd van een geheim Sovjetplan waarop hij wil anticiperen; de “kostbare lichaamssappen” van het Amerikaanse volk zouden onder andere moeten worden afgebroken door fluoridering van drinkwater. Hij werd zich bewust van deze ‘geheime kennis’ toen hij zich na de seksuele daad diep uitgeput voelde.
Hij droeg zijn ondergeschikten op om de basis onder alle omstandigheden te verdedigen, omdat "de rode", misschien zelfs vermomd als Amerikaanse soldaten, de basis konden aanvallen. Om bedrog van de tegenstander te voorkomen, verbrak hij bovendien alle telefoon- en dataverbindingen en liet hij alle radioapparatuur verzamelen.
Generaal Buck Turgidson informeerde de Amerikaanse president Muffley over de situatie tijdens een crisisbijeenkomst in de oorlogskamer van het Pentagon. De bommenwerpers zijn onderweg en konden niet worden teruggeroepen omdat alleen Ripper de terugroepcode kent en het twee dagen duurt om alle opties uit te proberen. De Sovjet-Unie zou zeker wraak nemen. Turgidson suggereert daarom dat de president alle beschikbare kernwapens tegen de Sovjet-Unie gebruikt om de volledige overwinning te behalen. We zouden onze eigen verliezen kunnen behouden met een "aanvaardbare" 10 tot 20 miljoen doden, wat nog steeds als een succes kan worden beschouwd, tegenover 150 miljoen met aarzelend optreden.
Muffley is geschokt door dit voorstel. Hij wil niet ‘de geschiedenis ingaan als de grootste massamoordenaar sinds Adolf Hitler’. Dus brengt hij de Sovjet-ambassadeur naar het commandocentrum en neemt contact op met het Kremlin in Moskou. De ambassadeur maakt de aanwezigen duidelijk dat de Sovjet-Unie een mondiale vernietigingsmachine heeft ontworpen en geactiveerd die automatisch en onverbiddelijk zou reageren op een nucleaire aanval door al het leven op aarde te vernietigen met nucleaire gevolgen. Dringend, de twee regeringen gebruiken nu alle middelen om de fatale situatie onder controle te krijgen.
President Muffley neemt de luchtmachtbasis terug. Commandant Jack D. Ripper schiet zichzelf neer in een toilet omdat hij bang is de terugroepcode te onthullen onder de martelingen waar hij bang voor is. De Britse uitwisselingsofficier, Group Captain Lionel Mandrake, slaagt er nog steeds in de terugroepcode van de bommenwerpers te leren. Na verschillende moeilijkheden slaagt hij er eindelijk in om verbinding te maken met het Pentagon en de code door te geven. Bijna alle bommenwerpers keren dan terug. De Russen vuurden vooraf drie machines af, terwijl een vliegtuig met de bijnaam The Leprak Colony ("The Lepra Colony") onder het bevel van de Texaanse majoor "King" Kong alleen werd beschadigd door een nabijgelegen raketexplosie. Het radiosysteem werd vernietigd waardoor de bemanning het terugkeercommando niet meer kon ontvangen en verder kon vliegen.
De leprakolonie verliest brandstof en kan het primaire of secundaire doel niet bereiken (betrokken bij Sovjet-luchtverdediging tegen het protest van generaal Turgidson). Na het berekenen van het resterende bereik beslist de bemanning daarom over een van de alternatieve doelen die in de aanvraagdocumenten zijn gespecificeerd. Omdat het vliegtuig zo laag vliegt dat het niet kan worden gedetecteerd door de radar van de tegenpartij, kan de Sovjet-luchtverdediging het niet onderscheppen. De leprakolonie blijft dus de aanval leiden, maar nu kan de bommenschacht niet worden geopend. Majoor Kong daalt zelf af, klimt op een van de twee waterstofbommen, waar hij het probleem weet op te lossen: de luiken gaan open en de bom wordt losgelaten terwijl hij er nog op zit. In één (later legendarische) reeks valt de officier uit Texas vervolgens richting de finish, zittend op de bom en met een klap zijn cowboyhoed voor de gek houdend.
Het nu voorspelbare einde van de beschaving brengt het Amerikaanse hoofdkwartier echter slechts kortstondig tot ontsteltenis. Dr. Strange, een rolstoelgebonden Duitse wetenschapper die momenteel voor de Amerikaanse overheid werkt, legt duidelijk uit hoe het voortbestaan van een klein deel van de Amerikaanse natie in de mijntunnels nog steeds verzekerd kon worden. Om de militaire superioriteit zelfs na het 100-jarige project te garanderen, stelt de wetenschapper, die zijn rechterarm nauwelijks van de Hitlergroet kan afhouden, een fokprogramma voor mensen voor, dat het volgende kan omvatten: A. polygyne gemeenschappen met tien vrouwen per man. Een elektronisch brein zou de meest efficiënte en genetisch perfecte deelnemers kiezen. Uiteraard moeten politieke en militaire leiders naar de mijnen worden geëvacueerd om de discipline en orde te handhaven. Dit perspectief is erg populair bij de aanwezige politici en militairen. Vreemd genoeg staat Dr. plotseling op uit zijn rolstoel en roept: “Mijn gids, ik kan terug!”
De laatste reeks toont - muzikaal begeleid door de zeer populaire Britse oorlogshit We'll Meet Again - de vernietiging van de menselijke beschaving door atoombomexplosies.
