Vintage poster van Moord op de Orient Express
Prix régulier €24,99 Prix réduit €21,99
Gratis bezorging
Blijf niet rondhangen! Er blijft niets anders over dan 20 exemplaren beschikbaar!
20 bestellingen in de afgelopen 24 uur.
Ontdek de bewerking van de beroemde detectiveroman van Agatha Christie met deze fantastische Murder on the Orient Express-poster!
- Papiereigenschappen:
- 🎨 Doek: mondiale standaard in termen van afdrukken en imiteert de look van een “canvasschilderij”.
- Standaard bevat de poster een 4 cm witte rand voor inlijsten (lijst niet inbegrepen). Als u dit niet wilt, kiest u "zonder witte rand".
- ✅ Grootte: verschillende keuzes beschikbaar. ✅
- Hoge UV-bestendigheid.
- Levendigheid van kleuren maximaal, zonder reflecties.
- Papier gerecycled, wat een respect voor het milieu.
- Ingepakte poster zorgvuldig en afgeleverd in een beschermbuis voor een totale bescherming.
-
GRATIS STANDAARDVERZENDING.
⚠️ Frame niet inbegrepen. ⚠️
Beschrijving van deze moord op de Orient Express-poster
De opening van de film toont krantenknipsels van de ontvoering in 1930 van Daisy Armstrong, die later vermoord werd aangetroffen.
In december 1935 moest Hercule Poirot, nadat hij een zaak voor een Brits legergarnizoen in Jordanië had opgelost, vanuit Istanbul aan boord van de Orient Express naar Londen reizen en daar zijn oude vriend Signor Bianchi ontmoeten, een directeur van het bedrijf dat eigenaar is van de lijn die hem een compartiment biedt. De overige passagiers zijn de Amerikaanse weduwe Harriet Belinda Hubbard, de Engelse gouvernante Mary Debenham, de Zweedse missionaris Greta Ohlsson, de Amerikaanse zakenman Samuel Ratchett, met zijn secretaris/vertaler Hector McQueen en de Engelse bediende Edward Beddoes; Italiaans-Amerikaanse autoverkoper Antonio (“Gino”) Foscarelli; de oude Russische prinses Natalia Dragomiroff en haar Duitse bediende Hildegarde Schmidt; Hongaarse graaf Rudolf Andrenyi en zijn vrouw Elena; Kolonel John Arbuthnott van het Brits-Indische leger; en de Amerikaanse theateragent Cyrus Hardman.
De ochtend nadat de trein vertrekt, probeert Ratchett de diensten van Poirot als lijfwacht veilig te stellen voor $ 15.000, omdat hij doodsbedreigingen heeft ontvangen. Poirot slaat het aanbod van Ratchett af en zegt tegen hem: "... mijn interesse in jouw zaak ... neemt af." Die nacht geeft Bianchi zijn coupé aan Poirot en deelt een rijtuig met Stavros Constantine, een Griekse arts. De trein wordt tegengehouden door een sneeuwjacht tussen Vinkovci en Brod in Joegoslavië, en Poirot wordt verschillende keren uit zijn slaap gewekt, waaronder één keer door een schreeuw uit Ratchetts hut. De volgende ochtend wordt Ratchett doodgestoken aangetroffen en Bianchi vraagt Poirot om de zaak op te lossen. Poirot zoekt hulp bij dokter Constantine, die vaststelt dat Ratchett twaalf keer is neergestoken in een verwrongen patroon en met schijnbaar variërende precisie en dodelijkheid.
Een fragment van een brief, gevonden op de plaats delict, onthult dat Ratchett in feite Lanfranco Cassetti was, een gangster die vijf jaar eerder de ontvoering en moord had gepland op Daisy Armstrong, de kleindochter van de rijke man, kolonel Hamish van het Britse leger Armstrong en zijn Amerikaanse vrouw Sonia. Cassetti riep de hulp in van een mede-gangster om Daisy te ontvoeren en te vermoorden, maar verraadde hem vervolgens en vluchtte het land uit met het losgeld; hij werd pas de dag vóór de executie van zijn partner ontmaskerd. Overweldigd door verdriet beviel een zwangere mevrouw Armstrong te vroeg van een doodgeboren baby en stierf. Kolonel Armstrong, verteerd door verdriet over het verlies van zijn familie, pleegt zelfmoord. Een Franse bediende genaamd Paulette, ten onrechte verdacht van medeplichtigheid aan de ontvoering, had ook zelfmoord gepleegd om arrestatie te voorkomen, maar werd later onschuldig bevonden. Andere aanwijzingen worden ontdekt, waaronder een pijpenrager, een zakdoek met de initiaal "H", Cassetti's kapotte horloge en een conducteurskostuum. Poirots tijdlijn van de activiteiten van de passagiers van de vorige nacht geeft aan dat Cassetti rond 01.15 uur werd vermoord, op welk moment het horloge werd gebroken en de schreeuw werd gehoord. Omdat de auto de hele nacht geïsoleerd stond, moet de moordenaar een van de passagiers zijn of de Franse machinist van de trein, Pierre Michel. Mevrouw Hubbard meldt dat ze een man in haar kamer heeft ontdekt en later het bebloede mes in haar coupé heeft gevonden. Foscarelli impliceert op dramatische wijze dat de moord hoogstwaarschijnlijk deel uitmaakt van een maffia-vete.
Poirot ondervraagt de passagiers en Pierre. Hij ontdekt dat McQueen de zoon is van de aanklager in de Armstrong-zaak en dat hij veel van mevrouw Armstrong hield; dat Beddoes een drummer was in het Britse leger; dat Greta Ohlsson een beperkte kennis van het Engels lijkt te hebben, maar in Amerika is geweest; dat gravin Andrenyi van Duitse afkomst is en dat haar meisjesnaam Grünwald is (Greenwood in het Duits, de meisjesnaam van mevrouw Armstrong). De dochter van Pierre Michel stierf vijf jaar eerder aan roodvonk. Kolonel Arbuthnott, die op de hoogte is van de militaire onderscheidingen van Armstrong, onthult zijn voornemen om met juffrouw Debenham te trouwen zodra hij van zijn vreemdgaande vrouw scheidt, wat volgens hem het onderwerp is van de enigmatische discussie die Poirot in Istanbul hoorde. Wanneer Poirot prinses Dragomiroff ondervraagt, ontdekt hij dat ze een vriendin was van Linda Arden, een gepensioneerde Amerikaanse actrice en moeder van mevrouw Armstrong; de prinses was de meter van Sonia. Hij ontdekt dat de Armstrongs een butler, een secretaris, een kok, een chauffeur en een oppas hadden. Poirot vleit het dienstmeisje van de prinses, Schmidt, door op te merken hoe goed ze kan koken, wat haar destabiliseert. Foscarelli ontkent dat hij chauffeur is geweest. Hardman onthult dat hij in feite een Pinkerton-detective is die door Cassetti als lijfwacht is ingehuurd. Als Poirot hem de foto van Paulette laat zien, is hij zichtbaar ontroerd.
Poirot verzamelt de verdachten en beschrijft twee oplossingen voor de moord. Hij adviseert hen om deze niet automatisch uit te sluiten. De eerste suggereert dat de moord op Cassetti het gevolg was van een maffia-vete: een onbekende persoon vermomde zich als treinconducteur, stak Ratchett/Cassetti neer en negeerde de uniformjas en ontsnapte door de sneeuw uit de trein. Deze hypothese wordt verworpen door Bianchi en Dr. Constantine, die het absurd vinden, maar Poirot vertelt hen dat ze deze mening kunnen heroverwegen.
De tweede oplossing, complexer en verstrekkender, koppelt alle postkoetsverdachten aan de Armstrong-affaire. Naast de zelfincriminerende onthullingen die Poirot wist te ontfutselen aan Hardman, McQueen, Schmidt en de prinses, heeft de rechercheur afgeleid dat gravin Elena in feite de jongere zus van mevrouw Armstrong, Helena, is. De prinses beweerde dat de secretaris van de Armstrongs een "Miss Freebody" was; het is in feite Mary Debenham, losjes geassocieerd met het beroemde Britse warenhuis (destijds bekend als "Debenhams and Freebody"). Beddoes was de legerbutler van Armstrong; Greta Ohlsson was Daisy's oppas; Kolonel Arbuthnott was Armstrongs goede legervriend; Foscarelli was de familiechauffeur; Pierre was de vader van Paulette; Hardman was een politieagent die verliefd was op Paulette; en mevrouw Hubbard is eigenlijk Linda Arden, de moeder van mevrouw Armstrong – en misschien wel het brein van dit hele plan. McQueen had Cassetti gedrogeerd, waardoor hij bewusteloos raakte en de samenzweerders hem gezamenlijk konden vermoorden (de Andrenyis steken elkaar in elkaar), met in totaal 12 – een typisch jurycomplement – wonden met variërende schade. De schreeuw en het kapotte horloge werden door McQueen geleverd om Poirot ervan te overtuigen dat de moord eerder had plaatsgevonden, toen de andere verdachten buiten gevaar waren. In feite werkten de verdachten samen om de moord te plegen toen Poirot na twee uur weer in slaap viel. De enige passagiers die niet bij de moord betrokken zijn, zijn signor Bianchi en dokter Constantine.
Poirot vraagt Bianchi om een oplossing te kiezen voordat de trein wordt bevrijd van de sneeuwjacht, maar geeft toe dat de Joegoslavische politie veel de voorkeur zal geven aan de eenvoudige oplossing. Bianchi, die sympathiseert met de verdachten nadat hij heeft vernomen hoe slecht Cassetti was, biedt de eerste oplossing, en Dr. Constantine en Poirot zijn het daarmee eens, hoewel hij met zijn geweten zal moeten worstelen. De trein wordt dan, enigszins symbolisch, bevrijd van de sneeuwbank en hervat zijn reis.
