De reisposter At the End of Hell dompelt je onder in een aangrijpend en ontroerend avontuur, dat je meeneemt naar het hart van de oorlog in Vietnam. De film is een waar filmisch meesterwerk, dat met grote gevoeligheid de thema's vriendschap, kameraadschap, loyaliteit en overleven in extreme omstandigheden verkent. Regisseur Michael Cimino geeft ons een aangrijpende visie op oorlog en toont zowel de gruwel als de schoonheid die in de moeilijkste tijden naast elkaar kunnen bestaan. De cast, met onder meer Robert De Niro, Christopher Walken en Meryl Streep, levert uitzonderlijke optredens die je zeker zullen beroeren. ‘Reis naar het einde van de hel’ is een film die je een hele reeks emoties laat ervaren: vreugde, verdriet, woede en hoop, om er maar een paar te noemen. Je zult deze unieke filmische ervaring niet ongeschonden verlaten.
- Papierkenmerk:
- 🎨 Doek: mondiale standaard in termen van afdrukken en imiteert de look van een “canvasschilderij”.
- Standaard bevat de poster een 4 cm witte rand voor inlijsten (lijst niet inbegrepen). Als u dit niet wilt, kiest u "zonder witte rand".
- ✅ Grootte: verschillende keuzes beschikbaar. ✅
- Hoge UV-bestendigheid.
- Levendigheid van kleuren maximaal, zonder reflecties.
- Papier gerecycled, wat een respect voor het milieu.
- Ingepakte poster zorgvuldig en afgeleverd in een beschermbuis voor een totale bescherming.
-
GRATIS STANDAARDVERZENDING.
⚠️ Frame niet inbegrepen. ⚠️
Beschrijving van deze reis naar het einde van de hel-poster
Reis naar het einde van de hel is een episch oorlogsdrama uit 1978, mede geschreven en geregisseerd door Michael Cimino, over een drietal Slavisch-Amerikaanse staalarbeiders wier leven op zijn kop staat na gevechten in de oorlog in Vietnam. De drie soldaten worden gespeeld door Robert De Niro, Christopher Walken en John Savage, waarbij John Cazale (in zijn laatste rol), Meryl Streep en George Dzundza bijrollen spelen. Het verhaal speelt zich af in Clairton, Pennsylvania, een arbeidersstadje aan de Monongahela-rivier ten zuiden van Pittsburgh en Vietnam.
De film was gedeeltelijk gebaseerd op een niet-geproduceerd scenario genaamd The Man Who Came to Play van Louis A. Garfinkle en Quinn K. Redeker, over Las Vegas en Russische roulette. Producent Michael Deeley, die het script kocht, huurde schrijver / regisseur Michael Cimino in die, samen met Deric Washburn, het script herschreef, waarbij hij het Russische roulette-element nam en het in de oorlog in Vietnam plaatste. De film overschreed het budget en het schema en kostte uiteindelijk $ 15 miljoen. EMI Films, die de film produceerde, bracht de film internationaal uit, terwijl Universal Pictures de distributie in Noord-Amerika verzorgde.
Voyage Au Bout de L'enfer werd geprezen door critici en publiek, met lof voor de regie van Cimino, de prestaties van de cast (met name De Niro, Walken, Cazale en Streep), en de verhaallijn, de realistische thema's en tonen, en zijn cinematografie. Het was ook succesvol aan de kassa, met een brutowinst van $ 49 miljoen. Bij de 51e Academy Awards werd de film genomineerd voor negen Academy Awards en won hij er vijf: Beste Film, Beste Regisseur voor Cimino, Beste Mannelijke Bijrol voor Walken, Beste Geluid en Beste Filmmontage. De film markeerde Meryl Streep's eerste Academy Award-nominatie (voor beste vrouwelijke bijrol).
Ondanks de lovende kritieken van de film en het succes van de Academy Award, maakten enkele van de meest prominente critici van de film de spot met wat zij zagen als de simplistische, onverdraagzame en historisch onnauwkeurige afbeeldingen van The Deer Hunter van de Vietcong en van Amerika's positie in de oorlog in Vietnam. Het centrale thema van de Vietcong die Amerikaanse gevangenen dwingt Russische roulette te spelen, is breed bekritiseerd omdat het geen historische basis heeft, een bewering die Cimino ontkende maar niet weerlegde met schriftelijk bewijsmateriaal
De film is opgenomen in lijsten met de beste films ooit gemaakt, en werd in 2007 door het American Film Institute uitgeroepen tot de 53e grootste Amerikaanse film aller tijden in hun 10e jubileumeditie van AFI's 100 Years ...100 List of films. De film werd in 1996 door de Library of Congress geselecteerd voor bewaring in de National Film Registry van de Verenigde Staten, omdat deze 'cultureel, historisch of esthetisch significant' was.
Eind 1968 werken drie vrienden uit een hechte Slavisch-Amerikaanse gemeenschap in het westen van Pennsylvania - Mike, Steven en Nick - in een staalfabriek en jagen ze samen met hun collega's Axel, Stan en John op herten. Mike, Steven en Nick bereiden zich voor op hun vertrek naar militaire dienst in Vietnam. Steven is verloofd met Angela, die in het geheim door een andere man is bevrucht. Mike en Nick zijn goede vrienden die samenwonen en beiden houden van Linda, die bij haar intrekt om aan haar alcoholische vader te ontsnappen. Terwijl ze danst op de bruiloft van Steven en Angela, accepteert Linda het spontane huwelijksaanzoek van Nick. Nick smeekt Mike ervoor te zorgen dat hij terugkomt uit Vietnam. Mike, Nick en hun vrienden gaan op een laatste hertenjacht. Mike doodt een hert met één schot.
In Vietnam komt Mike, een groene baret in de lucht, begin 1969 Nick en Steven tegen in een dorp, maar de drie worden door de Vietcong gevangengezet in een kooi aan de rivier de Kwai en gedwongen deel te nemen aan Russische roulette terwijl de gevangenbewaarders wedden. Steven schiet zichzelf tegen het plafond en wordt in een kooi met dode mensen en ratten gedwongen. Mike overtuigt zijn ontvoerders om drie kogels in de cilinder van de revolver te schieten; Nick en Mike gebruiken vervolgens het pistool om te ontsnappen.
Het trio drijft de rivier af, maar Nick's been wordt neergeschoten; ze worden gered door een Amerikaanse helikopter, maar Steven valt terug in de rivier. Mike valt om Steven te helpen terwijl Nick wegvliegt. De benen van Steven zijn gebroken tijdens de val, dus Mike draagt hem totdat ze vluchtelingen tegenkomen die naar Saigon vluchten.
Nick wordt behandeld in een Amerikaans militair hospitaal. Eenmaal vrijgelaten, dwaalt Nick, die nu aan PTSD lijdt, een gokhol binnen en haalt hem over om binnen te komen. Boos onderbreekt Nick een spelletje Russische roulette, waarbij hij de trekker overhaalt. Mike is aanwezig als toeschouwer, maar Nick en Julien vertrekken haastig.
In 1970 keert Mike terug naar huis, maar hij kan niet integreren in het burgerleven. Hij vermijdt een welkomstfeestje en kiest ervoor om alleen in een hotel te blijven. Hij bezoekt Linda en ontdekt dat Nick is gedeserteerd. Mike bezoekt vervolgens Angela, die nu moeder is van één kind, maar in catatonie terechtkwam na de terugkeer van Steven, die invalide is. Stan, Axel en John begrijpen niets van de oorlog of van wat Mike heeft meegemaakt. Linda en Mike vinden troost in elkaars gezelschap. Mike kan tijdens een jachttocht geen hert neerschieten en is woedend als Stan Axel arrogant bedreigt met zijn pistool. Mike doet één truc en activeert een lege kamer bij Stan's hoofd.
Mike bezoekt Steven in een veteranenziekenhuis; beide benen van Steven werden geamputeerd en hij verloor het gebruik van één arm. Steven weigert naar huis te komen en zegt dat hij niet meer naar huis komt. Hij vertelt Mike dat hij regelmatig grote sommen geld ontvangt uit Vietnam. Mike is van plan dat Nick de bron van deze betalingen zal zijn en dwingt Steven terug te keren naar Angela's huis. Mike keert terug naar Vietnam op zoek naar Nick. Terwijl hij door Saigon loopt, dat nu kort voor de val in een staat van chaos verkeert, vindt Mike Julien en haalt hem over om hem naar de gokkuil te brengen. Mike komt oog in oog te staan met Nick, die een professional is geworden in het macabere spel en Mike niet herkent. Mike probeert Nick tot bezinning te brengen, maar Nick, die nu verslaafd is aan heroïne, is onverschillig. Tijdens een spelletje Russische roulette roept Mike herinneringen op aan hun jachttochten. Nick herinnert zich Mike's 'one shot'-methode en glimlacht voordat hij de trekker overhaalt en zelfmoord pleegt.
Mike en zijn vrienden wonen de begrafenis van Nick bij, en de sfeer in hun plaatselijke bar is donker en stil. Ontroerd door emotie begint John 'God Bless America' te zingen ter ere van Nick, terwijl iedereen meedoet.