Ontdek deze Vertigo-poster, een van de beroemdste films van Alfred Hitchcock, die een beetje spanning aan je decoratie zal toevoegen.
- Papierkenmerk:
- 🎨 Doek: mondiale standaard in termen van afdrukken en imiteert de look van een “canvasschilderij”.
- Standaard bevat de poster een 4 cm witte rand voor inlijsten (lijst niet inbegrepen). Als u dit niet wilt, kiest u "zonder witte rand".
- ✅ Grootte: verschillende keuzes beschikbaar. ✅
- Hoge UV-bestendigheid.
- Levendigheid van kleuren maximaal, zonder reflecties.
- Papier gerecycled, wat een respect voor het milieu.
- Ingepakte poster zorgvuldig en afgeleverd in een beschermbuis voor een totale bescherming.
-
GRATIS STANDAARDVERZENDING.
⚠️ Frame niet inbegrepen. ⚠️
Beschrijving van deze Vertigo-poster
Vertigo is een Amerikaanse psychologische thrillerfilm uit 1958, geregisseerd door Alfred Hitchcock, met James Stewart en Kim Novak in de hoofdrollen. Het scenario is gebaseerd op de roman From Between the Dead (1954) van Pierre Boileau en Thomas Narcejac.
De film, die tijdens de eerste vertoning door critici en het publiek met enige terughoudendheid werd ontvangen, behoort vandaag de dag tot de belangrijkste werken van de regisseur. Als onderdeel van het kritische onderzoek dat elke tien jaar wordt uitgevoerd door het Britse tijdschrift Sight & De film staat op de lijst van de "beste films aller tijden" en stond in 2012 door meer dan 800 filmcritici bovenaan de lijst.
Het plot volgt John "Scottie" Ferguson, een gepensioneerde politieagent, die verliefd wordt op een suïcidale vrouw, maar haar dood niet kan voorkomen vanwege zijn hoogtevrees. Wanneer hij later een jonge vrouw ontmoet die precies op de overledene lijkt, probeert hij haar te transformeren naar het beeld van zijn overleden liefde.
Terwijl politieagent John "Scottie" Ferguson een crimineel over de daken van San Francisco achtervolgt, komt hij in een gevaarlijke situatie terecht: hij glijdt uit op een pannendak en klampt zich op het laatste moment vast aan de goot. Een collega die hem probeert te helpen, valt dood. Scottie verlaat de dienst vanwege een diagnose van duizeligheid en schuldgevoelens. Zijn oude platonische vriend, Midge Wood, probeert hem te steunen in deze nieuwe fase van zijn leven.
Scottie's voormalige klasgenoot, Gavin Elster, vraagt hem zijn vrouw Madeleine te volgen. Elster maakt zich zorgen over zijn vrouw, die bezeten lijkt te zijn door de geest van haar overleden overgrootmoeder Carlotta Valdes. Ze pleegde zelfmoord op 26-jarige leeftijd; volgens Elster voelt Madeleine, ook 26 jaar oud, steeds meer de behoefte om hem te imiteren. Ze draagt hetzelfde haar als Carlotta en bezoekt regelmatig haar graf en het California Palace of the Legion of Honor, waar een portret van haar hangt. Bovendien huurde ze een kamer in het laatste hotel waar Carlotta verbleef. Scottie volgt Madeleine naar Fort Point, en wanneer ze in de Baai van San Francisco springt, redt hij haar van de verdrinkingsdood en neemt haar mee naar zijn huis.
De volgende dag brengt Madeleine Scottie een bedankbrief en ze besluiten de dag samen door te brengen. Ze gaan naar Muir Woods en Cypress Point op 17-Mile Drive, waar Madeleine naar de zee loopt, vangt haar op en ze omhelzen elkaar. De volgende dag bezoekt Madeleine Scottie en vertelt hem over een nachtmerrie. Centraal in de droom staat de voormalige Spaanse missie van San Juan Bautista, het ouderlijk huis van Carlotta. Hij leidt haar daarheen en ze uiten hun liefde voor elkaar. Madeleine rent plotseling de kerk binnen en naar de top van de klokkentoren. Scottie, die door zijn duizeligheid op de trap wordt tegengehouden, ziet Madeleine haar dood tegemoet snellen. De onderzoeksrechter kent hem – ook al is hij onschuldig in de juridische zin van het woord – enige verantwoordelijkheid voor zijn dood toe. Scottie belandt in een depressie en wordt opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis.
Scottie komt genezen naar buiten, maar wordt getekend door de dood van zijn geliefde, en ontmoet enige tijd later Judy, een jonge verkoopster die een opvallende gelijkenis vertoont met Madeleine. In feite is het één en dezelfde persoon: Judy had zich voorgedaan als Madeleine, de vrouw van Elster, zodat laatstgenoemde de echte kon vermoorden. Omdat Judy echt van Scottie houdt, laat ze hem in het ongewisse. Scottie is geobsedeerd door het nieuw leven inblazen van het beeld van de overleden Madeleine en spoort Judy aan om Madeleine's uiterlijk over te nemen in haar kleding, haarkleur, kapsel en gedrag. Judy gaat met tegenzin akkoord, in de hoop dat Scottie in de loop van hun relatie verliefd zal worden op haar ware zelf. Wanneer ze een sieraad omdoet dat van Madeleine was, realiseert Scottie zich dat Judy en Madeleine identiek zijn en dat hij het slachtoffer is geworden van bedrog.
Scottie gaat dan opnieuw op missie met Judy en dwingt haar om de gebeurtenissen van die tijd in de toren na te bootsen: Elster wist dat Scottie's duizeligheid hem ervan zou weerhouden Judy naar de top van de toren te volgen. Daar wachtte Elster met het lichaam van zijn vrouw, dat hij op het juiste moment in de leegte duwde. Scottie, hulpeloos, diende dus als getuige van de nep-zelfmoord. Voordat Elster naar Europa verhuisde, verliet ze Judy en kocht haar stilte met kleding en sieraden uit de nalatenschap van Madeleine.
Scottie overwint zijn hoogtevrees en klimt met Judy naar de top van de toren. Judy protesteert opnieuw tegen haar liefde, maar Scottie kan het niet beantwoorden. Ze kussen elkaar nog een laatste keer, maar uit angst dat er plotseling een donkere figuur verschijnt - een missionarisverpleegster is hen gevolgd - doet Judy een stap achteruit, verliest haar evenwicht en valt in de afgrond. Scottie is vrij van zijn ziekte, maar hij heeft Madeleine voor de tweede keer verloren, dit keer voorgoed.