Vintage poster van Mary Poppins film
Prix régulier €24,99 Prix réduit €21,99
Gratis bezorging
Blijf niet rondhangen! Er blijft niets anders over dan 20 exemplaren beschikbaar!
20 bestellingen in de afgelopen 24 uur.
Muziekkomedie en Disney-fans zullen in de hemel zijn met deze Mary Poppins-filmposter in glinsterende retrokleuren!
- Papierkenmerk:
- 🎨 Doek: mondiale standaard in termen van afdrukken en imiteert de look van een “canvasschilderij”.
- Standaard bevat de poster een 4 cm witte rand voor inlijsten (lijst niet inbegrepen). Als u dit niet wilt, kiest u "zonder witte rand".
- ✅ Grootte: verschillende keuzes beschikbaar. ✅
- Hoge UV-bestendigheid.
- Levendigheid van kleuren maximaal, zonder reflecties.
- Papier gerecycled, wat een respect voor het milieu.
- Ingepakte poster zorgvuldig en afgeleverd in een beschermbuis voor een totale bescherming.
-
GRATIS STANDAARDVERZENDING.
⚠️ Frame niet inbegrepen. ⚠️
Beschrijving van deze Mary Poppins-filmposter
Mary Poppins is een muzikale fantasiefilm geregisseerd door Robert Stevenson, geproduceerd door Walt Disney en met liedjes geschreven door de gebroeders Sherman, uitgebracht in 1964. Het scenario, geschreven door Bill Walsh en Don DaGradi, is gebaseerd op de serie Mary Poppins-romans geschreven door Pamela Lyndon Travers. In de film, die scènes bevat die livebeelden en animatie combineren, speelt Julie Andrews de rol van Mary Poppins, een magische oppas die een disfunctioneel gezin in Londen bezoekt en haar unieke stijl gebruikt om de levens van het gezin te verbeteren. Ook in de cast zijn onder meer Dick Van Dyke, David Tomlinson en Glynis Johns te zien. Het werd volledig gefilmd in de Walt Disney Studios in Burbank, Californië, met geschilderde sets uit Londen.
De film werd met groot succes uitgebracht en werd genomineerd voor dertien Academy Awards, waaronder die voor Beste Film, een record dat door geen enkele andere film geproduceerd door Walt Disney Studios is verbroken. Het won er vijf: beste actrice voor Julie Andrews, beste montage, beste score, beste visuele effecten en beste originele nummer voor Chim Chim Cher-ee. In 2006 stond de film op de zesde plaats op de lijst van beste Amerikaanse musicals van het American Film Institute.2 In 2013 werd de film door de Library of Congress geselecteerd voor bewaring in de National Film Registry als zijnde 'cultureel, historisch of esthetisch significant'.3 Mary Poppins wordt beschouwd als de kroon op de carrière van Walt Disney. Het was de enige van zijn films die tijdens zijn leven een Academy Award-nominatie voor Beste Film verdiende.
In het Edwardiaanse Londen van de jaren tien verlaat Katie Nanna, de laatste oppas van de Banks, haar post, terwijl Jane en Michael (de kinderen van George en Winifred Banks) voor de vierde keer in een week zijn weggelopen.
George (de vader van Jane en Michael) komt thuis van zijn werk en Winifred (de moeder) onthult hem dat de kinderen verdwenen zijn. De politie arriveert met de kinderen, die hun vader vragen om hen te helpen bij het repareren van hun beschadigde vlieger, maar hij weigert en kondigt op zeer autoritaire wijze een vervangende oppas aan. Jane en Michael schrijven een brief waarin ze om een aardig, medelevend persoon vragen, maar George verscheurt het papier en gooit het in de open haard, omdat hij het stom vindt, en vraagt om het telefoonnummer van de Times om een advertentie te plaatsen. Ongemerkt zweven de overblijfselen van het briefje door de schoorsteen.
De volgende dag arriveert Mary Poppins, een vriendelijke en meelevende oppas. Als hij terugkeert naar het werk van de oppas, is George verrast om te zien dat ze de opnieuw samengestelde fragmenten van de advertentie die hij had verscheurd in haar handen houdt. Deze uitdagende nieuwe nanny omschrijft zichzelf als een stevige nanny die samen met de kinderen de spelregels bepaalt. Terwijl George nog steeds perplex is, begint Mary aan de baan, met het argument dat ze een proefperiode van een week zal blijven, voordat ze besluit of ze de baan definitief wil aanvaarden. Als ze zich bij de kinderen voegt, zijn ze verbaasd over wat Mary Poppins in een koffer met oneindig veel accessoires heeft en over de magie die in haar leeft.
Nadat ze hun kamer hebben schoongemaakt, glijden Jane en Michael de leuning van de trap af voor een wandeling in het park. Zo ontmoeten ze Bert bij de ingang van het park. Bert werkt nu als ontwerper, hij tekent afbeeldingen met gekleurd krijt op het trottoir en als hij de schaduw van Mary Poppins ziet, begint hij het silhouet te tekenen. Hier gebruikt Mary Poppins een van Berts tekeningen als toegangspoort tot een geanimeerd veld. In de tekening volgen de kinderen een pad naar een kermis terwijl Mary en Bert genieten van een wandeling door de natuur, waarbij Bert danst in een openluchtrestaurant met vier pinguïnobers. Mary Poppins en Bert voegen zich bij de kinderen in de carrousel. Het kwartet belandt in een paardenrace, die Mary wint. Dit is waar Mary Poppins voor het eerst het absurde woord "supercalifragilisticoespialidoso" gebruikt. Het vertrek wordt onderbroken door een storm, die de krijttekening uitwist en de reizigers terugstuurt naar het park.
Nadat ze hun kamer hebben schoongemaakt, glijden Jane en Michael de leuning van de trap af voor een wandeling in het park. Zo ontmoeten ze Bert bij de ingang van het park. Bert werkt nu als ontwerper, hij tekent afbeeldingen met gekleurd krijt op het trottoir en als hij de schaduw van Mary Poppins ziet, begint hij het silhouet te tekenen. Hier gebruikt Mary Poppins een van Berts tekeningen als toegangspoort tot een geanimeerd veld. In de tekening volgen de kinderen een pad naar een kermis terwijl Mary en Bert genieten van een wandeling door de natuur, waarbij Bert danst in een openluchtrestaurant met vier pinguïnobers. Mary Poppins en Bert voegen zich bij de kinderen in de carrousel. Het kwartet belandt in een paardenrace, die Mary wint. Dit is waar Mary Poppins voor het eerst het absurde woord "supercalifragilisticoespialidoso" gebruikt. Het vertrek wordt onderbroken door een storm, die de krijttekening uitwist en de reizigers terugstuurt naar het park.
Voor het slapengaan vragen de kinderen Mary Poppins hoe lang ze bij hen blijft, en ze stemt ermee in om te blijven totdat de wind draait. Het idee dat ze op het platteland een paardenrace heeft gewonnen, wijst ze vervolgens resoluut van de hand, maar de kinderen zijn erg onrustig na alles wat ze die dag hebben gezien en willen niet gaan slapen, maar ze wiegt ze met een slaapliedje, waarvan de tekst precies zeggen wat ze op dat moment willen doen, namelijk wakker blijven, ook al is het tijd om naar bed te gaan.
De volgende dag bezoeken ze Albert, de oom van Mary Poppins, nadat ze hebben vernomen dat hij door zijn non-stop gelach naar het plafond zweefde. Ze gaan met hem mee naar een theekransje op het dak van zijn huis en vertellen elkaar verschillende grappen, hoewel Mary Poppins het belachelijk vindt. De enige manier waarop ze ontmoedigd kunnen raken, is door aan iets verdrietigs te denken, maar dat kan niet omdat ze weer aan iets vrolijks gaan denken. Als Mary Poppins resoluut zegt dat het tijd is dat iedereen naar huis gaat, maakt dit oom Albert verdrietig, ook al beloven Jane en Michael dat ze zullen terugkeren. Bert probeert hem een grapje te vertellen om hem op te vrolijken, maar dat mislukt en hij barst ook in tranen uit.
George lijkt zich steeds meer te vervelen door de verhalen over de avonturen van zijn kinderen, maar Mary Poppins ondermijnt gemakkelijk zijn poging om hem streng te instrueren dat hij zijn kinderen discipline en orde moet bijbrengen in een plan om zijn kinderen mee te nemen naar zijn bank. Onderweg, als ze langs de Sint-Pauluskathedraal passeren, beseffen ze de aanwezigheid van de duivenvrouw en vragen ze hun vader om te luisteren naar wat de vrouw zegt, die hen vraagt voer voor de duiven te kopen. De kinderen proberen hem te vertellen wat de oppas zegt, maar George geeft alleen uiting aan zijn gebrek aan interesse in wat Mary Poppins zegt.
Aangekomen bij de bank proberen de heer Dawes Jr. en de heer Dawes Sr. (de eigenaren van de bank waar George werkt) Michael ervan te overtuigen zijn twee centen op de bank te storten door een lied te zingen waarin ze praten over dingen die hij zal hebben als hij het geld niet zodanig verspilt dat hij het uit zijn handen rukt zonder op zijn toestemming te wachten. Als Michael protesteert, begrijpen de andere klanten zijn geschreeuw niet en ontstaat er een enorme commotie bij de bank waardoor de zaken moeten worden stopgezet, omdat plotseling iedereen die zijn geld daar heeft belegd, begint te eisen om het terug te halen. De bankwachter (Jimmy Logan) achtervolgt de kinderen, die uiteindelijk via de sloppenwijken van Londen ontsnappen. Gelukkig ontmoeten ze Bert, die schoorsteenveger is geworden. Hij brengt ze veilig thuis, nadat hij hen heeft uitgelegd dat hun vader hen niet haat, maar dat hij zijn eigen problemen heeft en dat hij, in tegenstelling tot kinderen, alleen op zichzelf kan rekenen.
Thuis heeft Winifred Bert in dienst om de familiehaard schoon te maken en voor de kinderen te zorgen. Mary Poppins arriveert na haar vrije dag en waarschuwt voor de gevaren van deze activiteit, maar het is te laat, aangezien de kinderen door de schoorsteen naar elkaar toe worden gezogen het dak op. Bert en Mary volgen hen en maken een rondleiding over de daken van Londen, die eindigt met een vreugdevolle dans met Berts collega-schoorsteenvegers. Admiraal Boom, die ze voor Hottentots aanziet, veroorzaakt een vuurwerkregen die de hele groep terug de schoorsteen in stuurt, die die van de Banks blijkt te zijn. Terwijl iedereen in huis danst, komt George thuis en stuurt Berts assistenten de straat op, waar ze verdwijnen.
George wordt boos en vraagt zich af wat er aan de hand is, waarop Mary Poppins antwoordt dat ze zichzelf nooit aan iemand uitlegt. George krijgt dan een telefoontje van zijn werk waarin hij wordt bevolen onmiddellijk terug te keren voor disciplinaire maatregelen. Terwijl George zijn krachten verzamelt en Mary Poppins de schuld geeft van al zijn tegenslagen, wijst Bert erop dat, hoewel George probeert de kost te verdienen, Jane en Michael kinderen zijn en dat hij deel moet uitmaken van hun jeugd, voordat ze niet groeien. Jane en Michael verontschuldigen zich, en Michael geeft haar zijn geld in de hoop dat het alles beter zal maken. George accepteert het aanbod genadig.
George loopt alleen door de nachtelijke straten van Londen en ziet verschillende gebouwen om hem heen, zoals de kathedraal en de trappen waar eerder de Duivenvrouw zat. Bij de bank onderging hij een ceremoniële degradatie en werd ontslagen omdat hij de eerste run op de bank had veroorzaakt sinds 1773 (de bank leverde het geld voor de theezending die tijdens de Boston Tea Mutiny was vernietigd). Nadat hij echter de opdracht heeft gekregen een verklaring af te leggen, zegt George "supercalifragilisticoespialidoso" en geeft Dawes het deeg van zijn zoon, vertelt een van de grappen van oom Albert en vertrekt vrolijk. Dawes sr. dacht na over de grap en klom uiteindelijk lachend op het dak.
De volgende ochtend, terwijl de wind van richting is veranderd, bereidt Mary Poppins zich voor om te vertrekken. Ondertussen kan de politie George niet vinden en vreest ze dat hij zelfmoord heeft gepleegd. George, nu liefdevol en opgewekt, verschijnt echter weer met de gerepareerde vlieger voor Jane en Michael. Winifred gebruikt een van haar suffragettelinten als staart van de vlieger. In het park zegt de heer Dawes Jr, nu bankdirecteur, dat zijn vader letterlijk stierf van het lachen om zijn grap. George betuigt zijn condoleances, maar meneer Dawes jr. legt uit dat zijn vader gelukkig stierf en neemt hem opnieuw aan om de leegte op te vullen als junior medewerker. Zodra haar werk klaar is, opent Mary Poppins haar paraplu en vliegt de lucht in. Bert neemt liefdevol afscheid van hem en vraagt hem snel terug te komen.
