Ontdek de poster voor de Film Reservoir Dogs, het essentiële gangsterwerk van Quentin Tarantino. Dompel jezelf onder in een gewelddadig en meedogenloos universum met duistere en fascinerende karakters. Bestel de poster om de gespannen en elektrische sfeer van de film thuis opnieuw te beleven. Een verzamelobject voor bioscoopliefhebbers.
- Papierkenmerk:
- 🎨 Doek: mondiale standaard in termen van afdrukken en imiteert de look van een “canvasschilderij”.
- Standaard bevat de poster een 4 cm witte rand voor inlijsten (lijst niet inbegrepen). Als u dit niet wilt, kiest u "zonder witte rand".
- ✅ Grootte: verschillende keuzes beschikbaar. ✅
- Hoge UV-bestendigheid.
- Levendigheid van kleuren maximaal, zonder reflecties.
- Papier gerecycled, wat een respect voor het milieu.
- Ingepakte poster zorgvuldig en afgeleverd in een beschermbuis voor een totale bescherming.
-
GRATIS STANDAARDVERZENDING.
⚠️ Frame niet inbegrepen. ⚠️
Beschrijving van deze Reservoir Dogs-filmposter
Reservoir Dogs is een Amerikaanse neo-noir-misdaadfilm uit 1992, geschreven en geregisseerd door Quentin Tarantino in zijn speelfilmdebuut. Harvey Keitel, Tim Roth, Chris Penn, Steve Buscemi, Lawrence Tierney, Michael Madsen, Tarantino en Edward Bunker spelen de diamantdieven wier overval in een juwelier mislukt. Ook Kirk Baltz, Randy Brooks en Steven Wright spelen bijrollen. De film bevat veel van de motieven die Tarantino's handelsmerken zijn geworden: gewelddadige misdaad, verwijzingen naar de popcultuur, godslastering en niet-lineaire verhalen.
De film wordt beschouwd als een klassieker van de onafhankelijke cinema en een cultfilm en werd door Empire uitgeroepen tot de "grootste onafhankelijke film aller tijden". Hoewel aanvankelijk controversieel vanwege de afbeeldingen van geweld en het veelvuldig gebruik van godslastering, werd Reservoir Dogs over het algemeen goed ontvangen, waarbij de cast door veel critici werd geprezen. Hoewel er tijdens de bioscoopuitgave niet veel reclame voor werd gemaakt, genoot de film een bescheiden succes in de Verenigde Staten nadat hij $ 2,8 miljoen had opgebracht tegen zijn lage budget. Het werd populair na het succes van Tarantino's volgende film, Pulp Fiction (1994). Er is een soundtrack uitgebracht met de in de film gebruikte nummers, waarvan de meeste dateren uit de jaren zeventig.
Acht gangsters ontbijten in een restaurant in Los Angeles. Behalve baas Joe Cabot en zijn zoon, onderbaas "Nice Guy" Eddie Cabot, gebruiken ze allemaal valse namen: meneer Brown, meneer White, meneer Blonde, meneer Blue, meneer Orange en meneer Pink. Nadat meneer Brown klaar is met praten over Madonna's nummer 'Like a Virgin', maakt de groep ruzie over het beleid van meneer Pink om geen fooi te geven.
De gangsters plegen een diamantdiefstal buiten de camera. Meneer White wordt vervolgens gezien terwijl hij vlucht met meneer Orange, die werd neergeschoten tijdens de ontsnapping en hevig bloedt achter in de auto van meneer White. In een van Joe's magazijnen ontmoeten meneer White en meneer Orange meneer Pink, die denkt dat het een opzetje was en dat de politie op hen wachtte. Meneer White deelt hem mee dat meneer Brown dood is, meneer Blue en meneer Blonde vermist zijn, en dat meneer Blonde tijdens de inbraak verschillende burgers heeft vermoord. Meneer White is woedend dat Joe, zijn oude vriend, meneer Blonde in dienst heeft, die hij omschrijft als een psychopaat. Meneer Pink heeft de diamanten in de buurt verborgen en maakt ruzie met meneer White over de vraag of hij meneer Orange moet laten behandelen, en de twee mannen trekken hun wapens naar elkaar. Ze trekken zich terug als meneer Blonde arriveert met een ontvoerde politieagent, Marvin Nash.
Enige tijd daarvoor ontmoette meneer Blonde de Cabots, nadat hij een gevangenisstraf van vier jaar had uitgezeten. Om hem te belonen voor het niet doorgeven van Joe's naam aan de autoriteiten en zo een lichtere straf te krijgen, bieden ze hem een blinde baan aan. Meneer Blonde is je dankbaar, maar hij houdt vol dat hij weer een 'echte baan' wil, en de Cabots rekruteren hem voor de overval.
In het heden versloegen meneer White en meneer Pink Nash voor informatie. Eddie arriveert en geeft hen de opdracht de diamanten te verzamelen en de vluchtvoertuigen weg te gooien, waardoor meneer Blond de leiding heeft over Nash en meneer Orange. Nash ontkent het te weten, maar meneer Blonde negeert hem en hervat de marteling, waarbij hij Nash's oor afsnijdt met een scheermes. Hij staat op het punt hem in brand te steken, maar meneer Orange schiet meneer Blonde neer. Meneer Orange onthult aan Nash dat hij een undercoveragent is genaamd Freddy Newendyke (wat Nash al wist) en dat de politie zal arriveren als Joe naar het magazijn komt.
Als Eddie, meneer Pink en meneer White terugkeren, probeert meneer Orange hen ervan te overtuigen dat meneer Blonde van plan was ze allemaal te vermoorden en de diamanten voor zichzelf te stelen. Eddie vermoordt Nash impulsief en beschuldigt meneer Orange van liegen, omdat meneer Blonde loyaal was aan zijn vader. Joe arriveert met het nieuws dat de politie meneer Blue heeft vermoord. Hij bereidt zich voor om meneer Orange te executeren, van wie hij vermoedt dat hij de verrader achter de list is, maar meneer White komt tussenbeide en houdt Joe onder schot, waarbij hij erop aandringt dat meneer Orange geen politieagent is. Eddie richt zijn pistool op meneer White, waardoor er een Mexicaanse patstelling ontstaat. De drie mannen schieten; beide Cabots worden gedood, terwijl meneer White en meneer Orange worden geraakt.
Dhr. Pink (de enige persoon die ongedeerd is) pakt de diamanten en rent weg, maar wordt buiten door de politie opgepakt. Terwijl meneer White de stervende meneer Orange in zijn armen wiegt, bekent deze dat hij in feite een politieagent is. Meneer White drukt zijn pistool tegen het hoofd van meneer Orange. De politie bestormt het pakhuis en beveelt meneer White zijn pistool te laten vallen. Hij schiet in plaats daarvan, waarna er nog meer schoten klinken en meneer White instort.