Vintage poster van Het grote blauw
Prix régulier €24,99 Prix réduit €21,99
Gratis bezorging
Blijf niet rondhangen! Er blijft niets anders over dan 20 exemplaren beschikbaar!
20 bestellingen in de afgelopen 24 uur.
Herontdek de schoonheid van de oceaan, de zeebodem en de zeven zeeën dankzij deze prachtige The Big Blue Poster!
- Papiereigenschappen:
- 🎨 Doek: mondiale standaard in termen van afdrukken en imiteert de look van een “canvasschilderij”.
- Standaard bevat de poster een 4 cm witte rand voor inlijsten (lijst niet inbegrepen). Als u dit niet wilt, kiest u "zonder witte rand".
- ✅ Grootte: verschillende keuzes beschikbaar. ✅
- Hoge UV-bestendigheid.
- Levendigheid van kleuren maximaal, zonder reflecties.
- Papier gerecycled, wat een respect voor het milieu.
- Ingepakte poster zorgvuldig en afgeleverd in een beschermbuis voor een totale bescherming.
-
GRATIS STANDAARDVERZENDING.
⚠️ Frame niet inbegrepen. ⚠️
Beschrijving van deze poster The Big Blue
The Big Blue is een dramafilm uit 1988 in de visuele stijl van Cinema of the Look, geregisseerd door de Franse regisseur Luc Besson. Het is een zwaar gefictionaliseerd en gedramatiseerd verhaal over de vriendschap en sportieve rivaliteit tussen twee hedendaagse freediving-kampioenen in de 20e eeuw: Jacques Mayol (gespeeld door Jean-Marc Barr) en Enzo Maiorca (omgedoopt tot "Enzo Molinari" en gespeeld door Jean Reno), evenals de fictieve relatie van Mayol met zijn vriendin Johana Baker (gespeeld door Rosanna Arquette).
De film werd een van de grootste commerciële successen van Frankrijk (hoewel een bewerking voor de Verenigde Staten in dat land een commerciële mislukking was). De Franse president Jacques Chirac verwees naar de film toen hij Mayol, na zijn dood in 2001, beschreef als een blijvend symbool voor de generatie van "grote blues"[4].
Het verhaal is zwaar verfilmd. In het echte leven leefde Mayol van 1927 tot 2001 en Maiorca stopte in de jaren tachtig met duiken om zich aan de politiek te wijden. Beiden vestigden diepduikrecords zonder categorielimiet onder de 100 meter, en Mayol nam wel deel aan wetenschappelijk onderzoek naar het aquatisch potentieel van de mens, maar geen van beiden bereikte een hoogte van 120 meter, zoals weergegeven in de film, en ze waren geen directe concurrenten. Mayol schreef zelf het scenario voor de film[5]. Mayols zoektocht naar liefde, familie, ‘volheid’ en de zin van leven en dood, maar ook het conflict en de spanning tussen zijn verlangen naar de diepte en zijn relatie met zijn vriendin zijn ook belangrijke elementen in het laatste deel van de film.< /p>
Twee kinderen, Jacques Mayol en Enzo Molinari, groeiden op op het Griekse eiland Amorgos in de jaren zestig. Enzo daagt Jacques uit om een munt van de bodem van de zee op te rapen, maar Jacques weigert. Later gaat Jacques' vader, die schelpdieren van de zeebodem oogst met behulp van een luchtslang en een helm van een pomp, duiken. Zijn ademhalingsapparaat en touw werden gevangen en doorboord door rotsen op het rif en, verzwaard door het water, verdronk hij. Jacques en Enzo kunnen niets anders doen dan met afgrijzen toekijken hoe hij wordt vermoord.
In de jaren tachtig waren beiden gerenommeerde vrijduikers, zwemmers die lange tijd en op grote diepte onder water konden blijven. Enzo is nu op Sicilië, waar hij een duiker redt die vastzit in een scheepswrak. Hij is een wereldkampioen vrijduiken en heeft een sterke persoonlijkheid. Hij wil nu Jacques vinden en hem overhalen om zonder grenzen terug te keren naar het freediven om te bewijzen dat hij nog steeds de beste van de twee is, in een vriendschappelijke sportieve rivaliteit. Jacques werkt zelf uitgebreid met wetenschappelijk onderzoek als menselijk onderzoeksobject, en met dolfijnen, en neemt tijdelijk deel aan onderzoek naar de menselijke fysiologie in de bevroren meren van de Peruaanse Andes, waar zijn opmerkelijke lichamelijke reacties en dolfijnen op de onderdompeling in koud water worden vastgelegd. Johana Baker, een verzekeringsmakelaar, bezoekt het resort voor zaken en maakt kennis met Jacques. Ze wordt stiekem verliefd op hem. Als ze hoort dat Jacques aanwezig zal zijn bij de wereldkampioenschappen duiken in Taormina, Sicilië, bedenkt ze een verzekeringsprobleem waarvoor haar aanwezigheid daar vereist is om hem weer te ontmoeten. Zij en Jacques worden verliefd. Geen van hen beseft echter de omvang van Jacques' aantrekkingskracht tot de diepte. Jacques verslaat Enzo met één meter, en Enzo geeft hem een kristallen dolfijn, evenals een meetlint om het kleine verschil tussen de gegevens van Jacques en Enzo te laten zien. Johana keert terug naar huis in New York, maar wordt ontslagen nadat haar bedrog wordt ontdekt; ze verlaat New York en gaat bij Jacques wonen. Ze hoort het verhaal dat als je echt van de diepten van de zee houdt, er een zeemeermin in de diepten van de zee zal verschijnen en de duiker naar een betoverde plek zal leiden.
Tijdens de volgende wereldkampioenschappen duiken verbreekt Enzo het record van Jacques. De diepten waarop de duikers strijden zijn nieuw en de duikarts stelt voor om te stoppen met concurreren, maar de duikers besluiten door te gaan. Jacques wordt gevraagd een plaatselijk dolfinarium te onderzoeken waar een nieuwe dolfijn is geplaatst en waar de dolfijnen niet meer optreden. Ervan uitgaande dat de nieuwe dolfijn heimwee heeft, gaan de drie mannen 's nachts het dolfinarium binnen om de dolfijn te bevrijden en terug te brengen naar de zee. Terug bij de wedstrijd proberen andere duikers het nieuwe dolfijnrecord 'Enzo' te verbeteren, maar dat mislukt allemaal. Jacques probeert vervolgens zijn volgende duik en bereikt 120 meter, waarmee hij Enzo's wereldrecord verbreekt. Woedend bereidt Enzo zich voor om het nieuwe wereldrecord van Jacques te verbeteren. De arts die toezicht houdt op de duik waarschuwt de deelnemers dat ze niet verder mogen gaan - op basis van Jacques' lichamelijke reacties zullen op ongeveer 120 meter de omstandigheden en vooral de druk dodelijk worden en zullen de duikers worden gedood als ze blijven proberen zulke diepten. Enzo negeert dit advies en probeert toch te duiken, maar hij kan niet terugkeren naar de oppervlakte. Jacques duikt om hem te redden. Enzo, stervend, vertelt Jacques dat hij gelijk had en dat het daar beneden beter is, en smeekt hem om hem te helpen terug te gaan naar de diepte, waar hij thuishoort. Jacques, overweldigd door verdriet, weigert, maar nadat Enzo in zijn armen sterft, vervult hij eindelijk zijn laatste wens en brengt Enzo's lichaam 120 meter verderop, waardoor het naar de bodem van de oceaan drijft. Jacques, zelf het slachtoffer van een hartstilstand na de duik, wordt gered en door toezichthoudende duikers naar de oppervlakte gebracht. Zijn hart moet opnieuw worden opgestart met behulp van een defibrillator voordat hij in een medische instelling wordt geplaatst om te herstellen.
Jacques lijkt te herstellen van zijn duikongeval, maar dan krijgt hij een vreemde hallucinerende droom waarin het plafond instort, de kamer zich vult met water en hij zich in de diepten van de oceaan bevindt, omringd door dolfijnen. Johana, die net heeft ontdekt dat ze zwanger is, keert midden in de nacht terug naar Jacques, maar vindt hem wakker maar reageert niet in zijn bed, terwijl zijn oren en neus bloeden. Johana probeert hem te helpen, maar Jacques begint op te staan en loopt naar de lege duikboot om zich aan te kleden en nog een laatste keer te duiken. Wanhopig smeekt Johana Jacques om niet te gaan en zegt dat ze nog leeft, maar wat er in de diepte is gebeurd niet, maar hij zegt dat hij wel moet. Ze vertelt Jacques dat ze zwanger is en smeekt hem verdrietig om te blijven, maar hij begrijpt eindelijk dat hij moet vertrekken. De twee kussen elkaar en Johana barst in tranen uit. Jacques legt dan het koord voor het vrijgeven van het duikgewicht in haar hand en, nog steeds snikkend, trekt ze eraan, waardoor hij de diepte in wordt gestuurd waar hij van houdt. Jacques daalt af en zweeft even, starend in de duisternis. Dan verschijnt er een dolfijn, Jacques maakt zijn harnas los en zwemt ermee in de duisternis.
