Ontdek de iconische filmposter Once Upon a Time in America en dompel jezelf onder in het hart van een onvergetelijk filmisch epos. Deze boeiende poster roept alle emotionele diepgang op van dit tijdloze meesterwerk geregisseerd door Sergio Leone. De poster neemt kijkers mee op een fascinerende reis door de donkere en mysterieuze straten van New York en onthult de beklijvende sfeer van de film. Warme tinten en dramatische nuances weerspiegelen het visuele palet van de speelfilm en creëren een gevoel van intensiteit en passie.
- Papierkenmerk:
- 🎨 Doek: mondiale standaard in termen van afdrukken en imiteert de look van een “canvasschilderij”.
- Standaard bevat de poster een 4 cm witte rand voor inlijsten (lijst niet inbegrepen). Als u dit niet wilt, kiest u "zonder witte rand".
- ✅ Grootte: verschillende keuzes beschikbaar. ✅
- Hoge UV-bestendigheid.
- Levendigheid van kleuren maximaal, zonder reflecties.
- Papier gerecycled, wat een respect voor het milieu.
- Ingepakte poster zorgvuldig en afgeleverd in een beschermbuis voor een totale bescherming.
-
GRATIS STANDAARDVERZENDING.
⚠️ Frame niet inbegrepen. ⚠️
Beschrijving van deze filmposter van Once Upon a Time in America
Once Upon a Time in America (C'era una volta in America) is een epische misdaadfilm uit 1984, mede geschreven en geregisseerd door de Italiaanse filmmaker Sergio Leone, met in de hoofdrollen Robert De Niro en James Woods.
De film is een Italiaans-Amerikaans project[3] geproduceerd door The Ladd Company, Embassy International Pictures, PSO Enterprises en Rafran Cinematografica, en gedistribueerd door Warner Bros. Gebaseerd op de roman The Hoods van Harry Gray, beschrijft het de levens van beste vrienden David "Noodles" Aaronson en Maximilian "Max" Bercovicz, die een groep jonge getto-joden leiden die prominente Joodse gangsters worden in de wereld van de georganiseerde misdaad in New York. . De film onderzoekt thema's als vriendschappen uit de kindertijd, liefde, lust, hebzucht, verraad, verlies, verbroken relaties, evenals de opkomst van gangsters in de Amerikaanse samenleving
Het is de laatste film die Leone maakte vóór zijn dood vijf jaar later, en zijn eerste speelfilm in dertien jaar. Het is ook het derde deel van Leone's Once Upon a Time-trilogie, waaronder Once Upon a Time in the West (1968) en Once Upon a Revolution (1971). De cinematografie werd gedaan door Tonino Delli Colli, en de muziek van de film door Ennio Morricone. Leone had oorspronkelijk twee films van drie uur voor ogen, daarna een enkele versie van 269 minuten (4 uur en 29 minuten), maar de distributeurs overtuigden hem ervan om deze in te korten tot 229 minuten (3 uur en 49 minuten). De Amerikaanse distributeur The Ladd Company heeft de film verder ingekort tot 139 minuten (2 uur en 19 minuten) en de scènes in chronologische volgorde herschikt, zonder tussenkomst van Leone.
De Amerikaanse versie was een kritische en commerciële mislukking in de Verenigde Staten, en critici die beide versies hadden gezien, veroordeelden de aangebrachte wijzigingen scherp. De originele 'Europese versie' is een kritische favoriet gebleven en verschijnt regelmatig in lijsten met de beste films aller tijden, vooral op het gebied van gangsterisme.
In 1933 zoeken drie misdadigers naar een man genaamd "Noodles", waarbij ze mensen martelen voor informatie. Ze gaan een wayang-theater binnen, waar de eigenaren een verborgen opiumhol in het gebouw binnenglippen en Noodles waarschuwen. Hij is lusteloos, gedrogeerd en pakt een krant met de verdwijning van de smokkelaars Patrick Goldberg, Philip Stein en Maximilian Bercovicz. Hij herinnert zich dat hij zag hoe de politie zijn lijken weghaalde, Max brandde onherkenbaar. De noedels ontsnappen aan gevangenneming en verlaten de stad alleen en berooid.
In 1918 vechten David "Noodles" Aaronson en zijn vrienden "Patsy" Goldberg, "Cockeye" Stein en Dominic als straatkinderen in de Lower East Side van Manhattan, waarbij ze kleine misdaden plegen voor de lokale baas Bugsy. Max verijdelt een van hun overvallen, maar de buit werd van hem gestolen door een corrupte politieagent, Whitey. Ze chanteren later de officier en betrappen hem terwijl hij slaapt met Peggy, een prostituee, en de vijf jonge mensen creëren een bende met hetzelfde niveau van politiebescherming als Bugsy. Max en Noodles worden beste vrienden.
De groep stijgt door de gelederen na het implementeren van Noodles' idee om illegale alcohol te verbergen. Ze verbergen de helft van hun inkomen in een kluisje op het treinstation en geven de sleutel aan "Fat Moe", een vriend die niet direct bij hun activiteiten betrokken is. Noodles is verliefd op Moe's zus, Deborah, die ervan droomt danseres en actrice te worden. Bugsy, nu een rivaal, valt de jongens in een hinderlaag en schiet Dominic neer, die sterft in de armen van Noodles. In een vlaag van woede doodt Noodles Bugsy, verwondt een politieagent en wordt veroordeeld tot gevangenisstraf.
Noodles werd in 1930 uitgebracht en sloot zich aan bij zijn vrienden, die nu succesvolle dranksmokkelaars waren tijdens de drooglegging. Zijn eerste baan bij hen is een diamantoverval waarbij een juweliersmedewerker en af en toe een prostituee genaamd Carol als informant worden gebruikt. Tijdens de overval prikkelt Carol Noodles om haar te slaan, waarna hij haar verkracht; ze wordt later de mol van Max. Het feit dat de baan werd opgedragen door een Union-figuur om de concurrentie uit te schakelen, valt zwaar op de schouders van Noodles, die, in tegenstelling tot Max, een hekel heeft aan hiërarchie en geen politieke ambitie heeft. De bende beschermt vakbondsbaas Jimmy O'Donnell van Teamsters, maar Noodles verwerpt later het plan van Max om die banden te verdiepen.
In een poging een echte intimiteit met Deborah te creëren, neemt Noodles haar mee op een weelderige date, waar ze haar plannen onthult om een carrière in Hollywood na te streven. Op weg naar huis verkracht een gefrustreerde noedel haar in een limousine. Later komt hij Deborah's afstandelijkheid tegen als hij haar in de trein naar Californië ziet stappen.
Het succes van de bende eindigde met de intrekking van het verbod in 1933. Max suggereert een overval op de Federal Reserve Bank of New York, die Noodles en Carol beschouwen als een zelfmoordmissie. Carol overtuigt Noodles om de politie op de hoogte te stellen van een lichter vergrijp, in de hoop dat een korte opsluiting de ambitie van Max zal bekoelen. Nadat Noodles de politie had gebeld, sloeg Max hem bewusteloos tijdens een schijnbaar geïmproviseerde ruzie. Dit leidt tot de gebeurtenissen die in de proloog worden getoond: als ze weer bij bewustzijn komen en vernemen dat Max, Patsy en Cockeye door de politie zijn vermoord, verstopt een schuldgevoelens zich in de opiumhol. Hij redt Moe, maar ontdekt dat zijn nieuwe vriendin Eve is vermoord en dat het geld uit het treinkastje is verdwenen. Nu zijn bende is vermoord en hijzelf wordt opgejaagd door Union-misdadigers, verhuist Noodles onder een alias naar Buffalo.
In 1968 kreeg Noodles te laat te horen dat de begraafplaats Beth Israel werd herontwikkeld en werd hij verzocht zijn dierbaren opnieuw te begraven. Na onderzoek deelt de rabbijn die de brief heeft gestuurd hem mee dat de lichamen van zijn drie overleden vrienden inmiddels zijn overgebracht naar Riverdale. Noodles realiseert zich dat iemand zijn identiteit heeft afgeleid en keert terug naar Manhattan en blijft bij Moe. In het Riverdale Mausoleum vindt Noodles een sleutel van het treinkluisje. De legende op de gedenkplaat vermeldt ten onrechte dat het mausoleum door Noodles zelf is opgericht.
Het kluisje onthult een koffer vol geld en een briefje waarop staat dat het een aanbetaling is voor zijn volgende klus. Noodles kijkt naar het nieuws van een moordaanslag op de controversiële Amerikaanse minister van Handel Christopher Bailey. Uit het rapport blijkt dat Jimmy O'Donnell, nog steeds de baas van Teamsters, wegloopt van het corruptieschandaal van Bailey. Noodles vindt Carol in een verpleeghuis dat wordt gerund door de Bailey Foundation. Ze vertelt hem dat Max hen heeft gemanipuleerd om hem aan te geven bij de politie en dat hij eerst het vuur heeft geopend, omdat hij jong wilde sterven in plaats van in een gekkenhuis zoals zijn vader.
Nadat Noodles haar heeft gezien op de inwijdingsfoto van het bejaardentehuis, vindt ze Deborah, nog steeds een actrice.[a] Hij vertelt haar over zijn uitnodiging voor een feest in Bailey's landhuis. Deborah geeft toe de minnaar van Bailey te zijn en smeekt Noodles om te vertrekken voordat ze wordt geconfronteerd met kwetsende onthullingen. Noodles negeert het advies van Deborah en ziet net buiten de zoon van Bailey, die duidelijk op een jonge Max lijkt.
Op het feest ontmoet Noodles Bailey, die onthult dat hij eigenlijk Max is en dat hij zijn dood heeft vervalst met de hulp van de politie en het syndicaat, het geld van de bende heeft gestolen en opnieuw is uitgevonden als een zelfgemaakte, met Teamsters verbonden politicus. Hij bevestigt dat hij Deborah jaren eerder tot zijn minnares heeft gemaakt. Geconfronteerd met de ondergang en het schrikbeeld van een moord op Teamster, onthult Max dat het zijn taak voor Noodles is om hem te vermoorden. Noodles, die koppig naar hem verwijst met zijn identiteit Bailey, weigert en legt uit dat Max in zijn ogen samen met de bende stierf. Als Noodles het landgoed verlaat, rijdt een vuilniswagen weg en loopt een man, vermoedelijk Max, vanaf de ingang richting Noodles totdat de vrachtwagen tussen hen in passeert. Noodles ziet dat de transportband van de vrachtwagen het afval verplettert, maar de man is nergens te bekennen.
De epiloog keert terug naar 1933, waarin Noodles het opiumhol binnengaat na de dood van zijn vrienden, de drug slikt en breed glimlacht.