Vintage poster van Het geluid van muziek
Prix régulier €24,99 Prix réduit €21,99
Gratis bezorging
Blijf niet rondhangen! Er blijft niets anders over dan 20 exemplaren beschikbaar!
20 bestellingen in de afgelopen 24 uur.
Met deze poster van The Sound of Music dompel je jezelf onder in een wervelwind van emoties met deze cultfilm. Laat je meevoeren door de magie van muziek en liefde.
- Papiereigenschappen:
- 🎨 Doek: mondiale standaard in termen van afdrukken en imiteert de look van een “canvasschilderij”.
- Standaard bevat de poster een 4 cm witte rand voor inlijsten (lijst niet inbegrepen). Als u dit niet wilt, kiest u "zonder witte rand".
- ✅ Grootte: verschillende keuzes beschikbaar. ✅
- Hoge UV-bestendigheid.
- Levendigheid van kleuren maximaal, zonder reflecties.
- Papier gerecycled, wat een respect voor het milieu.
- Ingepakte poster zorgvuldig en afgeleverd in een beschermbuis voor een totale bescherming.
-
GRATIS STANDAARDVERZENDING.
⚠️ Frame niet inbegrepen. ⚠️
Beschrijving van deze poster voor de film The Sound of Music
The Sound of Music is een Amerikaanse muziekfilm uit 1965, geproduceerd en geregisseerd door Robert Wise, met in de hoofdrollen Julie Andrews en Christopher Plummer, Richard Haydn, Peggy Wood, Charmian Carr en Eleanor Parker. De film is een bewerking van de musical uit 1959, gecomponeerd door Richard Rodgers en waarvan de teksten zijn geschreven door Oscar Hammerstein II. Het scenario van de film is geschreven door Ernest Lehman, gebaseerd op het boek voor de musical van Lindsay en Crouse. Gebaseerd op de memoires van Maria von Trapp uit 1949, The Story of the Trapp Family Singers, vertelt de film het verhaal van een jonge Oostenrijkse postulant die in 1938 naar de villa van een gepensioneerde marineofficier en een weduwnaar wordt gestuurd om gouvernante te worden van zijn familie. zeven kinderen.
De opnames vonden plaats van maart tot september 1964 in Los Angeles en Salzburg. The Sound of Music werd op 2 maart 1965 in de Verenigde Staten uitgebracht, aanvankelijk in een beperkte bioscoopuitgave. Hoewel de eerste recensies gemengd waren, genoot de film een groot commercieel succes en werd hij na vier weken de nummer één film aan de kassa en de best scorende film van 1965. In november 1966 was The Sound of Music Happiness de best scorende film geworden. van alle tijden, overtreft Gone With the Wind, en het behield die onderscheiding vijf jaar lang. De film was over de hele wereld even populair en brak omzetrecords in negenentwintig landen. Na een eerste bioscoopuitgave die vier en een half jaar duurde, en twee succesvolle heruitgaven, had de film wereldwijd 283 miljoen bezoekers en bracht hij in totaal $286 miljoen op.
The Sound of Music ontving vijf Academy Awards, waaronder die voor Beste Film en Beste Regisseur, Wise's tweede paar voor beide prijzen, de eerste was voor de film West Side Story uit 1961. De film ontving ook twee Golden Globe Awards, voor Beste Film en Beste Actrice, de Directors Guild of America Award voor uitmuntende regieprestaties en de Writers Guild of America Award voor de beste geschreven Amerikaanse musical. In 1998 rangschikte het American Film Institute (AFI) The Sound of Music als de vijfenvijftigste grootste Amerikaanse film aller tijden en de vierde grootste musical. In 2001 selecteerde de United States Library of Congress de film voor bewaring in de National Film Registry en beschouwde deze als 'cultureel, historisch of esthetisch significant'.
Maria is een vrijgevochten jonge Oostenrijkse die in 1938 studeert om non te worden in de abdij van Nonnberg in Salzburg. Haar jeugdige enthousiasme en gebrek aan discipline baren zorgen. De moeder-abdis stuurt Maria naar de villa van kapitein Georg von Trapp, een gepensioneerde marineofficier, om gouvernante te worden van haar zeven kinderen: Liesl, Friedrich, Louisa, Kurt, Brigitta, Marta en Gretl. Sinds de dood van zijn vrouw heeft de kapitein zijn kinderen alleen opgevoed en daarbij strikte militaire discipline toegepast. Hoewel de kinderen zich aanvankelijk slecht gedragen, reageert Maria vriendelijk en geduldig, en al snel gaan de kinderen haar vertrouwen en respecteren.
Terwijl de kapitein weg is in Wenen, maakt Maria speelkleding voor de kinderen van gordijnen die verschoond moeten worden. Ze leidt ze Salzburg en de bergen rond terwijl ze ze leert zingen. Wanneer de kapitein terugkeert naar de villa met barones Elsa Schraeder, een rijke socialite, en hun wederzijdse vriend Max Detweiler, worden ze begroet door Maria en de kinderen die terugkeren van een boottocht op het meer die eindigt met het morsen van hun boot. Ontevreden over de kleding en activiteiten van zijn kinderen en over Maria's hartstochtelijke pleidooi om dichter bij hen te zijn, probeert de kapitein Maria weg te sturen. Maar hij hoort gezang in huis en is verrast zijn kinderen te zien zingen voor de barones. Vol emotie voegt de kapitein zich bij zijn kinderen en zingt voor het eerst sinds jaren. De kapitein verontschuldigt zich bij Maria en vraagt haar te blijven.
Max is onder de indruk van het zingen van de kinderen en biedt aan hen in te schrijven voor het volgende festival in Salzburg, maar de kapitein wil niet dat zijn kinderen in het openbaar zingen. Tijdens een groot feest in de villa, waar gasten in avondkleding door de balzaal walsen, observeren Maria en de kinderen het tafereel vanaf het tuinterras. Als de kapitein merkt dat Maria Kurt traditionele Ländler-volksdansen leert, komt hij tussenbeide en voegt zich bij Maria in een sierlijk optreden, dat eindigt met een omhelzing. Verward over zijn gevoelens, bloost Maria en scheidt zich van hem af. Later verbergt de barones, die heeft opgemerkt dat de kapitein zich tot Maria aangetrokken voelt, haar jaloezie door Maria er indirect van te overtuigen dat ze moet terugkeren naar de abdij.
Moeder Abdis komt er echter achter dat Maria weg is gebleven om haar gevoelens voor de kapitein te vermijden, en daarom moedigt ze haar aan om terug te keren naar de villa om haar doel in het leven te zoeken. Wanneer Maria terugkeert naar de villa, hoort ze van de verloving van de kapitein met de barones en stemt ze ermee in te blijven totdat ze een vervangende gouvernante hebben gevonden. De barones ontdekt echter dat de gevoelens van de kapitein voor Maria niet zijn veranderd. Ze annuleert daarom vreedzaam de verloving en keert terug naar Wenen, terwijl ze de kapitein aanmoedigt om zijn gevoelens voor Maria, die met hem trouwt, te uiten.
Terwijl het stel op huwelijksreis is, schrijft Max de kinderen in voor het Salzburger festival, tegen de wens van hun vader in. Nadat ze hebben vernomen dat Oostenrijk is geannexeerd door het Derde Rijk, keert het echtpaar terug naar huis, waar de kapitein een telegram ontvangt waarin hij wordt opgedragen zich te melden bij de Duitse marinebasis in Bremerhaven om een opdracht bij de Kriegsmarine te aanvaarden. De kapitein is resoluut gekant tegen de nazi's en zegt tegen zijn familie dat ze Oostenrijk onmiddellijk moeten verlaten.
Die nacht proberen de von Trapps naar Zwitserland te vluchten, maar ze worden tegengehouden door een groep bruinhemden, onder leiding van Gauleiter Hans Zeller, die buiten de villa wachten. Om zijn sporen uit te wissen, doet de kapitein alsof zijn familie naar het festival van Salzburg gaat om een concert te geven. Zeller staat erop hen naar het festival te begeleiden, waarna zijn mannen de kapitein zullen vergezellen naar Bremerhaven.
Later op de avond van het festival, tijdens hun laatste nummer, glippen de von Trapps weg en zoeken hun toevlucht in de abdij, waar de moeder-abdis hen verbergt in de crypte van de begraafplaats. Zeller en zijn mannen arriveren al snel en doorzoeken de abdij, maar de familie weet te ontsnappen met de auto van de bewaker. Wanneer ze hen proberen te achtervolgen, ontdekken ze dat hun auto's niet willen starten, omdat twee van de nonnen hun motoren hebben gesaboteerd. De volgende ochtend, nadat ze naar de Zwitserse grens zijn gereden, steekt de familie von Trapp te voet de Zwitserse grens over om veiligheid en vrijheid te vinden.
