Wie zijn de Amish?

Amish, ook wel Amish Mennonite genoemd, lid van een christelijke groep in Noord-Amerika, voornamelijk de Old Order Amish Mennonite Church. De kerk ontstond aan het einde van de 17e eeuw onder de discipelen van Jakob Ammann.

Geschiedenis en architectuur van de kerk

Jakob Ammann (ca. 1644-ca. 1730) was een leider mennoniet wiens leringen controversieel zijn kwesties veroorzaakten een schisma onder zijn geloofsgenoten in Zwitserland, de Elzas en Zuid-Duitsland. Ammann stond erop dat elk uitgesloten lid van de mennonitische kerk sociaal zou worden uitgesloten en dat iedereen die loog, zou worden geëxcommuniceerd. In navolging van Jezus introduceerde hij voetwassing in de eredienst en leerde hij dat leden van de kerk zich uniform moesten kleden, en dat een sterke>baard dat niet was. te worden bijgesneden en dat het ongepast was om diensten in een staatskerk bij te wonen. Hoewel de heer Ammann verzoening met de mennonieten zocht, bleef hij erop aandringen dat al degenen die geëxcommuniceerd waren, uitgesloten zouden worden, en zijn pogingen tot verzoening mislukten daarom. Amish-gemeenschappen ontstonden in Zwitserland, de Elzas, Duitsland, Rusland en Nederland, maar emigratie naar Noord-Amerika in de 19e en 20e eeuw en assimilatie met doopsgezinde groepen elimineerden geleidelijk de Amish in Europa.

De Amish begonnen in het begin van de 18e eeuw naar Noord-Amerika te emigreren; ze vestigden zich eerst in het oosten van Pennsylvania, waar nog steeds een grote bevolking leeft. Schisma en onrust vonden plaats na 1850 als gevolg van spanningen tussen de "Nieuwe Orde" Amish, die sociale verandering en technologische innovatie accepteerde, en de "Oude Orde" Amish ", of traditioneel, die dit over het algemeen niet accepteerde. In de daaropvolgende vijftig jaar vormde ongeveer tweederde van de Amish kleine, afzonderlijke kerken of sloot zich aan bij de Mennonite Church of de General Conference Mennonite Church.

De meeste traditionele Amish zijn lid van de Old Order Mennonite Amish Church. Aan het begin van de 21e eeuw woonden ongeveer 250.000 Amish in meer dan 200 Old Order-nederzettingen in de Verenigde Staten en Canada; de grootste waren in Pennsylvania, Ohio, Indiana, Iowa, Illinois en Kansas, en anderen in Wisconsin, Maine, Missouri en Minnesota. Hun koloniën zijn verdeeld in kerkelijke districten, zelfbesturende gemeenten van ongeveer 75 gedoopte leden. Als de wijk veel groter wordt, wordt deze weer verdeeld, omdat de leden elkaar bij elkaar thuis ontmoeten. Er zijn geen kerkgebouwen. Elk district heeft een bisschop, twee tot vier predikers en een ouderling, maar er zijn geen algemene conferenties, zendingsgroepen of samenwerkingsorganisaties.

Overtuigingen en levensstijlen

Nederigheid, familie, gemeenschap en afscheiding van de wereld zijn de pijlers van de Amish. Het dagelijkse leven en de gewoonten worden beheerst door een ongeschreven gedragscode genaamd Ordnung, en afwijzing (Meidung) blijft een essentiële manier voor de gemeenschap om met ongehoorzame leden om te gaan. In de officiële religieuze doctrine verschillen de Amish weinig van de mennonieten. Twee keer per jaar wordt de Heilige Communie gevierd en door beide groepen wordt voetwassing beoefend. Mensen worden gedoopt als ze officieel lid worden van de kerk, rond de leeftijd van 17 tot 20 jaar. Religieuze diensten vinden plaats in Hoogduits en in Pennsylvania Nederlands (zie Pennsylvania-Duits) – een mengeling van Hoogduits, verschillende Duitse dialecten en Engels – wordt lokaal gesproken en is gebruikelijk in het dagelijkse spraakgebruik. De diensten worden roulerend georganiseerd in eengezinswoningen en schuren. Vaak wordt een grote kar, gevuld met banken om op te dienen en borden en voedsel voor de maaltijd die volgt, naar het terrein van de gastheer getrokken. In de meeste Amish-huizen is naast de Bijbel een speciale plaats gereserveerd voor de Spiegel van de Martelaren< / a>, een boek dat de geschiedenis van de Amish beschrijft en de vele Amish-, mennonitische en anabaptistische voorouders eert die stierven voor hun geloof. The Budget, opgericht in 1890, is de nationale krant die de vele Amish- en Mennonitische gemeenschappen bedient; het wordt gepubliceerd in Sugarcreek, Ohio.

De Amish staan ​​vooral bekend om hun eenvoudige, meestal zelfgemaakte kleding en hun non-conformistische levensstijl. Mannen en jongens dragen zwarte hoeden met een brede rand, formele kostuums, donkere kleuren, rechte jassen zonder revers, breedgerande broeken, bretels, effen gekleurde overhemden, maar ook zwarte sokken en schoenen. Hun overhemden kunnen worden vastgemaakt met conventionele knopen, maar hun jassen en vesten worden vastgemaakt met haken en ogen. Mannen laten na het huwelijk een baard groeien, maar het is verboden snorren te dragen. Amish-vrouwen en -meisjes uit de oude orde dragen mutsen, lange gewaden compleet met capes over de schouders, sjaals, schoenen en zwarte kousen; hun capes en schorten zijn vastgemaakt met rechte pinnen of drukknopen. Amish-vrouwen knippen nooit hun haar, dat in een knot wordt gedragen, en ze mogen geen enkele sieraden dragen. De Amish-kleding, die in wezen die van 17e-eeuwse Europese boeren is, weerspiegelt hun onwil om te veranderen, hun respect voor traditie en hun interpretatie van bijbelse beperkingen die hen ervan weerhouden zich te conformeren aan wereldse gewoonten (bijv. Romeinen 12:2).

De Old Order Amish vermijden persoonlijke huistelefoons, maar gebruiken soms een gemeenschapstelefoon. Ze vermijden ook auto's. Ze reizen per fiets en paardenkoets, maar velen van hen nemen in geval van nood wel eens de auto, trein of bus van anderen. Hoewel buggy's traditionele doosvormige voertuigen zijn, zijn ze niet altijd zwart, zoals vaak wordt gedacht; sommige zijn wit, grijs of zelfs geel, en veel Amish- en Mennonitische groepen onderscheiden zich door de kleur die voor hun buggy is gekozen. Kinderwagens kunnen ook worden uitgerust met moderne gemakken zoals verwarming, ruitenwissers en gevoerde stoelen. Het gebruik van elektriciteit wordt echter sterk vermeden, omdat het een uitstekende verbinding met de wereld is die zou kunnen leiden tot verleidingen en wereldse gemakken die schadelijk zijn voor het gemeenschaps- en gezinsleven; uitzonderingen op dit verbod zijn soms gemaakt door Amish die elektrische richtingaanwijzers op hun buggy's moeten gebruiken om legaal in hun gemeenschappen te kunnen rijden en bepaalde landbouwmachines die niet zouden kunnen werken zonder een minimum aan apparatuur elektriciteit en zonder welke het economische levensonderhoud van de gemeenschap in gevaar zou komen; Sommige melkapparatuur kan bijvoorbeeld onmogelijk werken zonder enige elektriciteit, en elektrische hekken kunnen als essentieel worden beschouwd voor het fokken van vee. Flessengas wordt vaak gebruikt om apparaten te bedienen, zelfs barbecueroosters, en gaslantaarns en lampen kunnen worden gebruikt voor binnenverlichting. De Amish New Order staat het gebruik van elektriciteit, autobezit en huistelefoons toe.

De Amish gebruiken elektrische knipperlichten voor hun kinderwagens.

De Amish worden beschouwd als uitstekende boeren, die het grootste deel van hun voedsel verbouwen en opslaan en alleen basisproducten zoals meel en suiker in winkels kopen. De Amish van de Oude Orde weigeren de modernste landbouwmachines te gebruiken, ze geven de voorkeur aan het zweet van hun voorhoofd boven het gemak van moderne gemakken. De moderne machines die zij gebruiken, draaien vaak niet op elektriciteit, maar op een alternatieve energiebron. De Amish staan ​​bekend om hun schuurproductie. Bij deze gezamenlijke inspanningen zijn vaak honderden mannen betrokken, evenals tientallen vrouwen die de arbeiders voeden. Deze op maat gemaakte schuren zijn een constante herinnering aan de Amish-traditie, gemeenschap, industrie en vakmanschap. De zeshoekige tekens die vaak schuren sieren – ronde geometrische emblemen die zijn geschilderd om het kwaad af te weren – zijn synoniem met de boerengemeenschappen van de "Pennsylvania Nederlands".

De Amish zijn het er over het algemeen mee eens om hun manier van leven te fotograferen, maar ze onthouden zich van het fotograferen van zichzelf, omdat ze geloven dat dergelijke dingen uitgesneden afbeeldingen zijn die in strijd zijn met de Tweede Gebod. Om dezelfde reden zijn de poppen waarmee jonge Amish-meisjes spelen traditioneel gezichtsloos. Muziekinstrumenten zijn ook verboden door de Old Order Amish, omdat het bespelen ervan volgens hen een ‘wereldse’ daad zou zijn die in strijd is met de kritische Gelassenheit: die geest van nederigheid, bescheidenheid en informaliteit die de kern vormt van de Amish-manier. van het leven en die volgens de Amish werd geïllustreerd door Jezus Christus; andere Amish kunnen privé een instrument bespelen, zoals de accordeon of mondharmonica, maar nooit in het openbaar. Zingen is echter belangrijk in het Amish-leven, of het nu op het werk of in de vrije tijd is, thuis of in de kerk. Fragmenten uit de Ausband (hun volkslied) worden vaak gezongen. Groepsgezangen zijn altijd in harmonie en zijn nooit geharmoniseerd. Het zingen van hymnen is populair op zondagavond, vooral onder jonge Amish-mensen, en bij deze gelegenheid wordt een aparte hymne (met "snellere melodieën") gebruikt, een zogenaamde "dun boek".

shoofly taart is een veel voorkomende bron van inkomsten voor Amish-families. De Amish-recepten van Elizabeth Coblenz (overleden in 2002) zijn gepubliceerd in honderden kranten en haar kookboeken zijn beroemd over de hele wereld.

Amish-kinderen gaan doorgaans naar door de gemeenschap gerunde scholen met één lokaal, en ze gaan slechts tot de achtste klas naar school; Deze afsluiting van de achtste klas in de Verenigde Staten werd door een uitspraak van het Hooggerechtshof uit 1972 aanvaardbaar geacht. De instructie wordt gegeven in het Engels en richt zich op de basisbeginselen van lezen, schrijven en wiskunde. Ook de geschiedenis van de Amish en praktische landbouw- en huishoudvaardigheden worden aangeleerd. Zoals bij veel afgescheiden takken van het protestantisme kan het vaak een uitdaging zijn om kinderen van gelovigen ervan te overtuigen in de religieuze gemeenschap te blijven. Als een jongeman zich aansluit bij een mennonitische kerk of een andere, minder veeleisende religie, zal de Amish vaak zeggen: 'hij heeft een knipbeurt gekregen'. Als een jongere het geloof volledig verlaat, wordt gezegd dat die persoon 'Engels is geworden'.

De Amish zijn niet betrokken bij de staats- of nationale politiek, en als pacifisten dienen ze niet in het leger. Ze verloochenen ook de sociale zekerheid en de meeste soorten verzekeringen, waarbij ze vaak hun middelen bundelen om te helpen Amish-families in nood, maar bezoeken dokters, tandartsen en opticiens. Zoals vaak is gezegd, zijn de Amish wel in de wereld, maar niet echt van de wereld, terwijl ze op hun eenvoudige en kalme manier proberen zoveel mogelijk gescheiden te blijven van de rest van de samenleving.

Veelgestelde vragen over Amish

Waarom gebruiken de Amish geen elektriciteit?

"De Amish interpreteren de verbinding met elektrische draden als een verbinding met de wereld - en de Bijbel vertelt hen dat ze niet "aangepast mogen worden aan de huidige tijd." (Romeinen 12:2) In 1919 waren de Amish-leiders het erover eens dat het aansluiten op hoogspanningslijnen niet in het beste belang van de Amish-gemeenschap zou zijn. Ze namen deze beslissing niet omdat ze geloofden dat elektriciteit op zichzelf slecht was, maar omdat gemakkelijke toegang tot elektriciteit tot veel verleidingen en de achteruitgang van de kerk en het gezin kon leiden.

Een boek dat beschrijft hoe je het zonder elektriciteit kunt doen, met de Amish als voorbeeld.

Waarom hebben de Amish baarden en waarom hebben de Amish geen snorren?

"Er zijn veel teksten in de Bijbel waarin baarden worden genoemd. Een voorbeeld is Psalm 133:1,2. Een Amishman scheert zijn baard niet na het huwelijk; een lange baard is het kenmerk van een volwassen Amishman. Snorren daarentegen , worden al lang geassocieerd met het leger en zijn daarom verboden onder de Amish."

Waarom dragen de Amish zwarte hoeden?

"Hier in Lancaster County dragen Amish-mannen zwarte vilten hoeden met een brede rand. De breedte van de rand en de band van de hoed, en de hoogte en vorm van de kroon zijn variabelen die de orthodoxie van de groep en het individu meten drager Een brede rand, lage kroon en smalle hoedband duiden op de oudste en meest traditionele stijl. Binnen religieuze groepen worden leeftijd en status vaak weerspiegeld in de afmetingen van zijn hoed.